Pałacyk Diabełka

Wardress

- Kiedyś się nauczysz. - uśmiechnęła sięi lekko musnęła jego łebek ogonem.
- Ale jak na malucha to całkiem dobrze piszesz. - dodała.

Torres

Odsłonił kły 'w pełni'. - 'Zapewne. Stawiam jednak, że zostanę niemową.' - spojrzał na wilczycę, licząc na jakiś gest. Zaraz jednak dopisał: 'Z jakiej watahy jesteś?'

Wardress

- Jestem Alfą watahy Nocy. - powiedziała z lekką dumą w głosie. - I nie przejmuj się tym, że nie umiesz mówić. - uśmiechnęła się szeroko wciąż muskając jego łebek długim, puszystym ogonem,

Torres

Kłapnął zębami przy końcu jej ogona. Takie muskanie nie przypadło mu do gustu. Poruszył nosem: 'Każdy ma inny urok.' Spojrzał znów w oczy wilczycy. Alfa Nocy.

Wardress

- Czyim jesteś synem? - zapytała po chwili. Odwróciła na chwilę wzrok. Nie lubiła gdy patrzono jej się w oczy, zwłaszcza, że tak pozwalała tylko Innej.

Torres

Odpisał: 'Pary z Ognia. Dlaczego unikasz mego wzroku?' Zamrugał oczami, wpatrując się tępo w napis. Spojrzał znów na Wardress. Czyżby coś było nie tak?

Wardress

- Wybacz. Nie lubie gdy ktoś patrzy mi prosto w oczy. - westchnęła cicho i położyła sięprzed wejściem. Mruknęła cicho.

Torres

Oblizał pysk. Napisał: 'Może wybrałabyś się ze mną na polowanie?" Poruszył uszami. Żołądek wołał o żarcie, coraz bardziej mu to ciążyło. Niczym ciąża. [..]

Wardress

- Nie ma sprawy. Wskakuj mi na grzbiet. - mruknęła. - Ale najpierw zapytaj mamy i taty. Nie chcęmieć potem kłopotów. - dodała spokojnie rozkładając skrzydła i wstając.

Torres

Zmarszczył nieco noc. Zaraz wdrapał się po skrzydle na grzbiet wilczycy. Czyżby chciała polecieć? Spojrzał na niebo. Było już dość ciemno. Zerknął z pytającą miną na Wardress.

Wardress

Uśmiechnęła się. - Donn nie będzie zły. - mruknęła pod nosem i odbiła się potężnie od ziemi wzbijając w powietrze. Przez dłuższą chwilę pędziła ku niebu po czym, na dość dużej wysokości zawisnęła od czasu do czasu wykonując pionowe ruchy skrzydłami.
- Trzymaj się mocno.

Torres

Sprawnie trzymał się sierści wilczycy. Jeżeli stracił mowę to co zyskał? Różne myśli rozpierały łeb szczeniaka, a ten nawet nie zauważył jak szybko oddalają się od domu.

Wardress

- Podoba się? - zapytała nie oczekując nawet odpowiedzi. Upewniła się, że wilczek dobrze się trzyma po czym nagłym zwrotem zaczęła pikować w dół. Tuż przy ziemi obiła trochę do góry mijając drzewa. Ruszyli na polowanie.

[zt]

Alayna

Charlie

Przeniosła wzrok na wilczycę. Jako szczenię, wszystko odbierała trochę inaczej
- Płakałaś? Dlaczego? - zapytała spokojnie przytulając się do mamy. Na jej pyszczku malował się delikatny smutek.

Alayna

- Teraz tego nie zrozumiesz, a pokazać Ci mojej drugiej strony nie mogę, nie teraz. 0 mruknęła do jej uszka. Machnęła porywczo gonem. Wpatrywała się w tafle wody jak zaklęta. Drgnęła uchem nagle, wstała powoli. - Pora pokazać Ci nieco więcej.

Charlie

- Mamusiu, nie chcę żebyś się smuciła - odrzekła nie puszczając wilczycy. Myślała, że jej mamie dzieje się krzywda. Była ciekawa co jest przyczyną jej zmartwień. Wszystko rozumiała inaczej.

Alayna

Nie miała zamiaru teraz odpowiadać, delikatnie wzięła ją w pysk. Położyła na grzbiecie po czym ruszyła w stronę urwiska.

[NMIT]

pisz nad przepaścią.

Charlie

Bez żadnego trudu odnalazła drogę do miejsca, które szczególnie jej się spodobało. Rozejrzała się dokoła, wyglądając na Dantego. Wiedziała, że w pobliżu znajduje się jej rodzinne legowisko.

Dante · Gość

Szedł za Charlie, rozglądając się uważnie po terenach, na które wkroczył. Nie czuł się tu zbyt komfortowo, od razu wyczuł zapach obcej watahy. Zatrzymał się obok znajomej.