Pałacyk Diabełka

Alayna

Nie wielka jama, gdzie mieści się legowisko Alayry. Normalne jak każde, nic nadzwyczajnego w sobie nie ma. Prucz tego, ze na tyłach mieści się zestaw do robienia trotów :D.
_______________

Przyszła powolnym krokiem szurajac swym ogonem po glebie. Usiała przed jamą, obserwowała wszystko dookoła. Westchnęła pod nosem. W jej oczach pojawiły sie niewielkie płomyki ognia. Oblizała swój pysk oraz kły.

Nuthrien

Przyszla wolnym krokiem. Gdy poczula zapach wilczycy zajrzala do jamy i usmiechnela sie przyjaznie. -Witaj, mam na imie Nuthrien. A ty?- Weszla troche niepewnie lecz nadal z usmiechem na pysku.

Alayna

Mruknęła nie zrozumiale coś pod nosem z krzywym uśmiechem na widok nieznanej. No, cóż nie przepędzi jej. W końcu i tak, by była zmuszona zapoznać tutejsze wilki. Zabrała powietrzez w pysku, rzekła - Ave. Jam Alayna. Niegdyś, Alfa Watahy Czarnego Płomienia. - spojrzała na nią wipinając lekko pierś. Położyła się w kącie, jedynie widocznyu był jej ogon ora lekko czerwone oczy.

Nuthrien

Usiadła i szybko przeleciała wzrokiem cala jamę. Po chwili spojrzała na wilczyce. -Wataha Czarnego Płomienia? Nigdy o niej nie słyszałam- Uśmiechnęła się lekko z zakłopotaniem.

Alayna

- Cóż, nie znałam jeszcze, żadnego wilka, który jeszcze nigdy nie słyszał o tak że watasze. Lecz wygnano mnie. Przedtem udzielałam nauki oraz treningów, u najpotężniejszego nauczyciela. To on nauczył mnie walczyć. To on nauczył mnie jak żyć. Gdy już był pewien, że jestem już gotów, poddał mnie walce z Alfą tej Watahy. Wygrałam. - powiedziała obserwując wilczyce ostrożnie. Nie znała jej, więc nie wiedziała kim, że jest.

Nuthrien

Wysłuchała historii Alayny z zainteresowaniem. - Coz... Mnie tez w pewnym sensie wygnano z watahy- Uśmiechnęła się smutno.

Alayna

Jej wierny towarzysz obwinął się wokoło łapy Nieznanej. Uśmiechnęła się lekko pod nosem szyderczo - Widzę, że coś ukrywasz. Mój towarzysz się zainteresował Tobą. Więc powiedz, co Cię dręczy. A ja wysłucham Cię. - mruknęła wyłaniając się z cienia. Oblizała swe kły. Oczy jej zrobiły się czerwone, lecz puste.

Nuthrien

Spojrzała na swoja łapę a następnie na wilczyce. -Nie mam nic do ukrywania- Uśmiechnęła się lekko.

Alayna

Obwinęła swe łapy ogonem. Końcówką musnęła zaczepnie w bok waderę - Tak uważasz? Przede mną ni się nie ukryje. Tym bardziej, że wszystko rozpoznać po sposobie swego patrzenia. - uśmiechnęła się lekko pod nosem. Usiadła obok niej.

Nuthrien

Sposobie patrzenia? Keh, A jak ja patrze?- Spojrzała na Alayne z zaciekawieniem.

Alayna

- W oczach dostrzegłam lekki strach, lęk. Przed kimś, bądź przed czymś. Sama Siebie okłamujesz, sama przed sobą uciekasz. To nie wyjdzie na dobre - powiedziała ponuro obserwując swego towarzysza. Zwie się Yumi. Spotkała go w najbardziej niespodziewanym momencie jej życia. Była to walka z najpotężniejszym Basiorem w Watasze.

Nuthrien

Pogłaskała Yumiego po głowie. W myślach modliła się żeby jej nie ugryzł. Uśmiechnęła się do siebie lekko, myśląc nad słowami wilczycy. Machnęła ogonem i nabrała powietrza żeby coś powiedzieć jednak powstrzymała się w ostatniej chwili.

Alayna

Obrzuciła wilczycę lekko rozbawionym spojrzeniem. Syknęła w stronę Yumiego, by powrócił na jej grzbiet. wadera nie zauważyła, lecz przymierzał się by ją ugryźć. Dość mocno. - Pilnuj się, bo spotka Cie coś gorszego. Na przykład ja... Widziałeś co we mnie wstąpiło niegdyś - mruknęła pod nosem oburzona jego zachowaniem. Przyjaciel od razu schował się w jej sierści.

Kyuubi · Gość

pojawiła się nagle. jej dziewięć ogonów melodyjnie machało w powietrzu. Demon zmarszczył nos.

Alayna

Jej węch był bardzo czuły. Poczuła obecność Demona. Uśmiechnęła się szyderczo pod nosem. Machnęła po ziemi kilka razy. Zerwała się gwałtownie z miejsce. Oblizała swe kły ponownie. Jej sierść jej się najeżyła. Jakby znała ten zapach, jakby już kiedyś poznała tą istotę. Ogon obwinęła wokoło jednej łapy.

Kyuubi · Gość

Kyuu była teraz mniejsza niż zwykle, jednak trochę większa od wilka. jej ogony powoli opadły na ziemię po czym szurnęły i wróciły na swoje miejsce.

Nuthrien

Cały czas przyglądała się Yumiemu. Gdy ten zniknął w sierści Alayny spuściła wzrok pogrążając się w myślach. Zastanawiały ja ostatnie słowa wilczycy.

Alayna

Warknęła doniośle - Kto tam jest? - zapytała spokojnie, lecz w oczach miała lekkie podenerwowanie. Syknęła okazując swój język. Wyglądał on jakby był od węża. Tylko, ze większy, dłuższy. Wyszła na zewnątrz rozejrzała się. Dostrzegła pomarańczową wilczycę. Nie to była zmyłka.

Nuthrien

Wstała ale nie wyszła z jamy. Przyglądała się wilczycy.

Kyuubi · Gość

po cieniu jednak, można było rozpoznać że to nie wilczyca. napewno, bowiem cień to przyczajona bestia o dziewięciu ogonach i dwoma językami, jednym normalnym drugim jak u węża. jednak było widać tylko ten od węża. - po imieniu czy gatunku? - spytała.