Znaleziono 64 wyników

Przyszła.
- Paige, Szatan! Jesteście razem? O kurde, gratuluję ^^

A ja mam Irka i Olimpii, co prowadzą fabrykę gry na TVN xDD

- Ja... ja ciebie też braciszku - szepnęła spoglądając na znikającego ducha. Potem spojrzała na Rochera.
- Dziękuję...

- Tak... dziękuję... - powiedziała bardzo cicho i uśmiechnęła się przez wysychające już łzy.

Poczuła, że zaraz sie rozplacze. Przytulila mocno ducha brata.

Otworzyła pysk ze zdumienia.
- K-ko. - zdołała wydukać i wyciągnęła łapkę by sprawdzić, czy to nie halucynacja.

Uśmiechnęła się dziwnie.
- Jeszcze pytasz? Jasne, że tak...

Ziewnęła szeroko i leżała gapiąc się na chmury. Jedna z nich przypominała do złudzenia lamę .__.

- Hmmm... chyba jednak twoj ojciec był trochę... dziwny .__. - powiedziała. - - Przepraszam, jeśli cie uraziłam ._.

Spojrzała na niego odrobinę smutno.
-Może... może jednak nie był do końca zły? Po prostu... nie mogę uwierzyć, że rodzic może być taki dla swoich własnych dzieci...

-Acha... - odpowiedziała. Po chwili zaciekawiona spytała. - Skąd go masz? To znaczy... jeśli mogę wiedzieć... po prostu jestem ciekawa...

W jej oku zakręciła się łza, ale szybko ją otarła.
- Jak to zrobiłeś? - spytała cicho.

- Gdy ja opuściłam swoj dom, prawdopodobnie też plamiony był krwią... teraz, na pewno zdążyła zamarznąć... krew mojej rodziny... - spuściła łeb szczerząc kly ze złością na wspomnienie o tym co stało ...

Uniosła brwi zaskoczona na widok obrazu jej rodziny.

-Ko. Trochę nietypowo, prawda? Moja mama miała trochę dziwne pomysły - znów się uśmiechnęła. Mimo iż bardzo tęskniła za rodziną, szczegolnie za bratem wpomienia o nich wywoływały uśmiech na jej pyszcz ...

-Śnieżka? - zaczęłą się śmiać. -Tak mnie nazywał mój brat... - uśmiechneła się lekko na to wspomnienie

Położyła się w trawie i przymknęła oczy.

Nie przerywała ciszy. Dolina Umarłych... znała skąś tę nazwę, ale nie mogła przypomnieć sobie skąd.
W końcu aby przerwać ciszę powiedziała
-Zapewne ani trochę nie przypominała ona miejsce, skąd ja p ...

- Wiem co czujesz, wierz mi... - mruknęła. -Ja też straciłam rodzinę. Najpierw rodziców, potem brata, który był dla mnie zarazem jedynym i najlepszym przyjaciele. Teraz mam Shinobiego, mam przyjacioł. ...

Spojrzała w niebo, potem na Rochera nieco dziwnym wzrokiem.
-Przykro mi... - powiedziała cicho.