Test Salome na Młodszego Szpiega!

Salome

Cmentarz jak cmentarz. Gdzieniegdzie grób lub posąg. Rosną tutaj także wysokie drzewa. Krzaczek tu, krzaczek tam. Tak ogólnie jest to bardzo zaniedbane miejsce pochówku zmarłych. Nikt się tym nie zajmuje, dlatego gdzieniegdzie widać lekko uchylone groby, połamane drzewa oraz gałęzie.
Na środku cmentarza stoi posąg anioła. Jest on wykonany z gipsu. Autor wyłapał wszystkie dokładne szczegóły. Pióra są jak prawdziwe. A jego szata ma wszystkie wyrzeźbione nierówności. Wygląda to wręcz idealnie.
Dookoła anioła znajduję się piasek. I drobne kamyki. Piasek i kamyki. Piasek i kamyki. Tylko to i samotne kępki wysuszonej trawy. Nic więcej.

-----------

Samica powoli weszła na teren cmentarza. Rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu intruzów. Chociaż sama jednak była jednym z nich. Ale zaraz, zaraz! Ona ma tutaj test! Test na Młodszego Szpiega! Nie inaczej!
Wilczyca podbiegła do posągu wielkiego anioła i usiadła pod nim skryta w cieniu. Nie można jej było prawie dostrzec. Wiał lekki wiatr. Dlatego też nie było upalnie. Jak egzaminator, bądź egzaminatorka przyjdzie to wtedy Salome się jej/mu okaże.

Kalina

Kalina znacznie bardziej wolała testy samotników, niż te, na które musiała wkraczać na tereny innych watah. Jako, że sama do żadnej nie należała, czuła się wtedy jak intruz, łażąc po śmierdzącym stadem terenie. Samotnicy przynajmniej nie pachnieli żadnym "domem", czy jak tam nazywali swoją zgrają współtowarzyszy.
- Dobry - powitała samicę, którą miała dzisiaj egzaminować na... na... na co? Może niech sama zdająca jej to powie, jak również się przedstawi, wtedy będzie wszystkim znacznie łatwiej.
- Jestem Kalina i będę cię egzami... czy my się już nie spotkałyśmy w podobnych okolicznościach? - zapytała, lekko mrużąc oczy. Tyle tych testów.

Salome

Samica wyszła z cienia i ukłoniła się do egzaminatorki. Skądś ją pamiętała. Nagle ją oświeciło.
- Jestem Salome. Zdawałam kiedyś na Szpiega, ale nie udało mi się. Dlatego teraz próbuję z czymś jeszcze wcześniej. Czyli... Zdaję dzisiaj na Młodszego Szpiega. - Powiedziała cicho, ale pewnym siebie głosem. Po co miała krzyczeć? Przecież były tutaj same. Nikogo innego na razie tutaj nie było, wiec po się przejmować.
- Więc... Zaczynajmy. - Powiedziała twardo, ale przyjaźnie.

Kalina

Kalina skinęła głową. Teraz już wiedziała wszystko, co było jej potrzebne, czyli imię zdającego i pożądaną rangę.
- Skoro już wcześniej próbowałaś zdać na szpiega, powiedz, co zrobiłaś źle, że ci się to nie udało - zadała pierwsze pytanie i WOW, BYŁO INNE NIŻ ZWYKLE. Reforma Kalinowego szkolnictwa najwyraźniej rusza właśnie w środku wakacji, żeby ukazać jak pełne ironii jest moje życie. Oh, the irony. Wadera usiadła na przeciwko Salome i wbiła w nią spokojne spojrzenie dużych oczu, czekając na jej odpowiedź.

Salome

Samica spojrzała samcu w oczy i odpowiedziała:
- Dobry szpieg powinien krótko i na temat odpowiadać na zadane pytania. Ja próbowałam odpowiadać jak najlepiej potrafiłam. Ale to był błąd. Powinnam odpowiadać prawidłowo, ale zwięźle. I to mi nie wychodziło. Ale także, nie odpowiedziałam na wszystkie pytania tak jak chciała moja egzaminatorka. -
Przez cały czas patrzyła Kalinie w oczy. Nie odrywała od nich wzroku. Jej różowe oczy były głębokie i szczere.

Kalina

Widząc spojrzenie Salome głęboko wbite w swoje oczy, Kalina machnęła przed nimi łapą.
- Może nie tak intensywnie, co? - burknęła. - Chociaż... Skoro tak namiętnie wbijasz spojrzenie w oczy swojego rozmówcy, powiedz mi proszę, jaki wpływ na powodzenie wykonania misji może mieć kontakt wzrokowy lub jego brak z kolejnymi osobnikami? - zapytała, najwyraźniej dumna z tego, że tak sprytnie udało jej się wymyślić kolejne pytanie z tych mniej schematycznych. Go, go, Kalina. Niedługo skoczy ci level w egzaminowaniu.

Salome

Samica przestała aż tak głęboko wpatrywać się w oczy egzaminatorki.
- Więc... Jeśli z kimś rozmawiamy, a nasz rozmówca nie patrzy nam w oczy. Na przykład odwraca wzrok, albo nie potrafi się na niczym skupić to oznacza, że nie mówi do końca prawdy. Albo najwyraźniej kłamie. - Powiedziała szybko i zwięźle. Według niej to była prawidłowa odpowiedź. Była pewna siebie, dlatego też ton jej głosu nie zdradzał, że bała się wyniku całego testu. Ukrywała to głęboko na dnie serca. Nie będzie przecież pokazywała jak bardzo się boi, prawda?

Kalina

- A czym twoim zdaniem różni się niemówienie prawdy od kłamania? - zapytała Kalina w głębi duszy rozbawiona odpowiedzią. Niech Salome się tak nie stresuje, bo wyjdzie jej to na gorsze, niż gdyby przystąpiła do testu nieprzygotowana. - I tylko tyle? Myślałam, że jako szpieg będziesz musiała unikać zdemaskowania, tym samym nie nawiązywać zbędnych konwersacji, ani nie zwracać na siebie uwagi. A tak intensywna penetracja czyichś oczu, jaką nam zaserwowałaś, jest perfekcyjnym sposobem na zwrócenie na siebie czyjejś uwagi, czyż nie? - zapytała, jednak widząc stres samicy uśmiechnęła się. Czyli egzamin będzie dla niej doskonałym polem do popisu.

Salome

Samica zbeształa się ostro w myślach. Myślała, że chodzi tylko o kontakt wzrokowy w czasie rozmowy. Przecież ona za dużo myśli, prawda? Powinna najpierw przemyśleć odpowiedź, a potem odpowiadać.
- Tak. O to oczywiście też mi chodziło. - Odpowiedziała kiwając wolno głową. Otuliła by się ogonem, ale dobry szpieg powinien być wytrzymały. Jakby miał na przykład siedzieć cały czas w jakimś zimnym miejscu, w celu uzyskania odpowiedzi.

Kalina

Kalina spojrzała na Salome, po czym wyciągnęła wnioski z wcześniej danych odpowiedzi i wymyśliła kolejne pytanie:
- Skoro, droga Salome, tak bardzo stresujesz się tym egzaminem, powiedz, jaki wpływ może mieć stres szpiega na wynik wykonywanego przez niego zadania? - zapytała Kalina. Czy test jest bardziej stresujący niż poważna misja zlecona przez kogoś dla dobrego szpiega? Kalina w to wątpiła, dlatego sądziła, że wadera powinna nauczyć się najpierw panować nad strachem, nim weźmie na siebie jakieś ważne zlecenie. Jednak oczekiwała na odpowiedź wilczycy, wciąż dając jej szansę.

Salome

Samica bez zbędnego zastanowienia (bo znała odpowiedź xD) odpowiedziała:
- Stres powoduje u wilka brak skupienia na danej czynności. Czy to podczas rozmowy czy podczas wykonywania danego zlecenia. Może sprawić, że wilk staje się nadpobudliwy i traci swoją koordynację. -
Tak. Według niej to prawidłowa odpowiedź! Ale to zależy tylko od egzaminatorki. Prawda?To ona zadecyduje czy będzie takowa prawidłowa czy zupełnie odwrotnie.

Kalina

Wadera skinęła głową na znak, że odpowiedź jest dla niej wystarczająca.
- Co masz zamiar zrobić, jeżeli zdasz ten egzamin? - zadała kolejne pytanie, lekko zamiatając ziemię ogonem. Ten upał... Kalina przesunęła się nieco w cień rozłożystego drzewa. Szczęśliwie jasne futro nie nagrzewało się tak intensywnie, jak ciemne, mimo to temperatura była dość wysoka, by samopoczucie demonicy spadło. - Czym będziesz zajmować się, aby zwiększyć swe zdolności i doświadczenie i w końcu przystąpić do testu na szpiega? - uzupełniła swoje pytanie.

Salome

Co ma zamiar zrobić? A no tak! Przecież wie! I dlatego zaraz odpowie:
- Chciałabym, poprawka... Muszę znaleźć dobrego Szpiega w naszej Krainie, żeby mógł bądź mogła nauczyć mnie tego i owego. Będę przenosiła ważne informację dla innych wilków od Bety. Ale musiałabym sobie na to zasłużyć.
A po tym jak zostanę Szpiegiem, będę miała ważniejsze zadania i zlecenia do wykonania. Na przykład wyszpiegowanie ważnych informacji od innych wilków. -
Spojrzała samicy ponownie w oczy.

Kalina

- Jakiej Bety? - zapytała Kalina, przyglądając się Salome. Wyglądała na znacznie mniej przejętą niż na początku, co znaczy, że pewnie poradziła sobie z niepokojem i rozluźniła nieco. Tym lepiej dla niej i wyniku jej egzaminu. A i sama Kalina wolała, jeżeli zdający dobrze odpowiadał na pytania, wadera bowiem była bardzo niezadowolona, jeżeli ktoś nie potrafił wskazać jej odpowiedzi na pytanie. Chociaż była całkowicie neutralna i niespecjalnie obchodziła ją przyszłość zdającego. Dlatego pewnie nadała się na egzaminatora.

Salome

Wilczyca teraz sobie uświadomiła, że wpadła w totalne bagno. Patrząc w oczy egzaminatorce próbowała uzupełnić swoją złą odpowiedź:
- Jakbym miała przejść do jakiejś watahy. Wtedy musiałabym słuchać rozkazów i Alfy (jeśli oczywiście by była) oraz Bety. -
Spojrzała na swoje pazury, wiedząc, że tą odpowiedź za pewne oblała. Chociaż może Kalina zdecyduje inaczej. Ale nic nie wiadomo. Tylko ona wie. Tylko ona...

Kalina

- Więc masz zamiar przystąpić do jakiejś watahy po zdaniu tego egazminu? - zapytała spokojnie, przysiadając znowu trochę dalej, za wciąż zmieniającym pozycję cieniem. Wilczyca widocznie podchodziła do tego testu jak nauczycielka języka polskiego userki. "Odpowiedź ustna to przecież tylko rozmowa". Kalina sama nigdy by nie wstąpiła do żadnej watahy. Już sam charakterystyczny zapach wilków z jakichś stad był dla niej wystarczająco nieciekawy. Wolała pozostać indywidualistką, tak jak do tej pory. Nic nie zmieniać.

Salome

Samica dość spokojnie odpowiedziała na zadane pytanie:
- Tak. Chciałabym przystąpić do jednej z czterech watah. Chciałabym być potrzebna jakiemuś stadu. I mieć inne wilki jako te "swoje". -
Końcówka jej ogona tańczyła wesoło po piasku, tworząc przy tym lekkie chmurki dumy. Jej rzęsty zakrywały połowę jej jasnych ślepi. Lubiła je lekko mrużyć.

Kalina

- Hmh, rozumiem. Dobrze, w takim razie powiedz mi, jakie cechy posiadasz, które mogą ułatwić ci zadanie zostania dobrym szpiegiem? - zapytała wadera spokojnie, przekrzywiając lekko głowę. Sama też kiedyś chciała być szpiegiem, jednak popyt na najemników najwyraźniej nie był w tej krainie duży. Tym lepiej dla niej, przynajmniej nie będzie musiała męczyć się z jakąś dodatkową robotą, zamiast siedzieć w domu i odpoczywać.

Salome

Wilczyca przez kilka sekund się zamyśliła i odpowiedziała:
- Jestem opanowana i cha, a to bardzo pożądane cechy u Szpiegów. Nawet tych Młodszych. Także posiadam cechę wytrzymałości i siły. Czyli jak na przykład będę musiała siedzieć w jakimś zimnym pomieszczeniu lub miejscu w celu uzyskania ważnych informacji, wytrzymam to. Jeśli chodzi o siłę. Mogłabym z jakiegoś szpiega siłą wyciągnąć tajne informację. Oczywiście jeśli na początku nie będzie chciał dobrowolnie mi ich ujawnić.
Jestem także szybka i zwinna. Oraz zręczna. W mojej głowie bardzo szybko obmyślam sprytny plan, dzięki któremu na przykład będę mogła dostać się na jakiś strzeżony teren. -
Poprawiła się na siedzeniu. Piasek lekko zaskrzypiał pod jej lekkim ciałem.

Kalina

cha?

Wadera słuchała uważnie, przetrawiając otrzymane informacje. Chyba nie szło na razie najgorzej, prawda? W końcu, gdy Salome skończyła mówić, wilczyca kiwnęła głową na znak, że przyjęła odpowiedź do wiadomości.
- Skoro masz być szpiegiem, powinnaś być obeznana w aktualnych stanach watah. Powiedz, którym stadom brakuje władz, które zaś je mają? - pytanie chyba nie było zbyt trudne, biorąc pod uwagę aktualne braki we wszystkich watahach.