Test na Maga [KokuRai]

KokuRai

Jest to polana z niewielką trawą, lecz jest tutaj nawet dużo kamieni. Drzewa są daleko, a zwierząt nie ma w ogóle. Słońce rozjaśnia to miejsce. Tylko patki tędy przelatują, lecz nawet na chwilę się nie zatrzymają. Jest to dobre miejsce na jakikolwiek test.

*********************************

Wadera przyszła rozmyślając nad wieloma rzeczami. Jej oczy świeciły gdy patrzyła w niebo. Samica stanęła obok niewielkiego kamienia i czekała na Alfę ognia, ponieważ on miał jej zrobić test.

Phobs

//Alfę nocy? o.O//

Przypełzł tu zmieszany i lekko niezadowolony. Sojusz sojuszem, test testami, a sprawy osobiste... No, tu właśnie jest gorzej. Wszystko stanęło na głowie. Teraz będzie musiał wtrącać się w sprawy nocy. Westchnął głośno. I zakradł się do egzaminowanej. Położył jej łapę na ramieniu.
-Znamy się z zebrania, tak, KokuRai? - mruknął przyglądając się czaszce na jej głowie.

KokuRai

//Ups mylnęło mi się//

Koku odwróciła głowę i odpowiedziała: - Tak. - Wadera uśmiechnęła się, a następnie czekała, aż Alfa coś powie. Samica zamachała delikatnie ogonem, ponieważ zauważyła że egzaminator przygląda się jej czaszce na czubku głowy.

Phobs

-A więc... Dlaczego mag? Jest tyle innych profesji, tyle innych zawodów... Czemu ten jest dla ciebie tak wyjątkowy, że chcesz nosić to miano? - spytał próbując dotknął językiem oka. Nie wychodziło mu to - przewrócił oczami zrezygnowany.

KokuRai

- Ponieważ chcę pomóc mojej watasze i najukochańszej matce, oraz zdobyć szacunek. Mam marzenia i cele, które chcę spełnić. Dowartościować samą siebie i zdobyć moc, by wspierać i pomagać innym - powiedziała pewna siebie, a jej zielone oczy zabłysły. Koku zdziwiła się trochę, gdy ujrzała że egzaminator chce dotknąć językiem oka. Na jej mordce widniał uśmiech, a ogon poruszał się delikatnie i prawo, a potem w lewo.

Phobs

-Zdobyć szacunek? Czy respektu nie budzi kultura i sam sposób bycia? Ach, rozumiem... Nie w dzisiejszych czasach. - mruknął zapatrzony gdzieś w dal.
-Masz o tym chociaż minimalne pojęcie? Możesz być szczera, ja nie miałem pojęcia o przywództwie i jakoś zostałem alfą. - uśmiechnął się.

KokuRai

- Mam, lecz niewielkie, ponieważ rozmawiałam z Kaji, ale nie za długo - powiedziała przypominając sobie tamtą rozmowę. Wadera po chwili spojrzała na samca, a następnie w niebo gdzie bardzo często patrzyła.

Phobs

-I dobrze. By podejść do testu wystarcza predyspozycje śmieciarza, bo większości nauczysz się na teście. - rzucił wstając z ziemi i otrzepując się w szybkim tempie.
-Czym różni się mag od szamana? - spytał przekręcając łeb w bok.

KokuRai

Koku nie znała się na tym, lecz podejrzewała że... - Szaman używa magii natury, ziemi i jeszcze umie porozumiewać się z duchami, a mag używa mocy wszystkich żywiołów i rzuca zaklęcia, oraz nie umie porozumiewać się ze zmarłymi - powiedziała patrząc na Phobsa. Koku uśmiechnęła się.

Phobs

//Koku, zajrzyj do testu Kaji - jest tam wiele niezbędnych informacji w temacie 'magowania' :D//

-Bla, bla... Szaman czerpie moc z duchów i natury, a mag się nimi posługuje! Podstawowa różnica, wystarczyłaby... - westchnął. Dobrze rozumiał waderę - on też był całkiem zielony, ale mu się udało. Tak więc chciał jej dać jeszcze jedną szansę.
-Dobra, mag, by zwabić ducha i użyć jego mocy potrzebuje artefaktu. Przedmiotu, który pomoże mu przechować i zamknąć moc ducha. Co może być artefaktem? - spytał rysując dziwaczne symbole w piasku.

KokuRai

- Najlepszymi artefaktami są minerały, w szczególności kamienie szlachetne, lecz równie dobrze mogę użyć czegoś, co posiada silne znaczenie oraz aurę energetyczną - powiedziała patrząc na egzaminatora. Koku zamachała delikatnie ogonem, a następnie czekała, aż Phobs coś powie.

Phobs

-Hm. Jakie duchy masz łapać? Słabe? Silne? I jak je kontrollować? - pytał dalej, lustrując waderę spojrzeniem. Cóż, jej matka z pewnością dostarczyła jej informacji. Czemu on nie ma dzieci? Ach tak, wpierw trzeba mieć partnerkę... Phobs westchnął głośno. Na takie przedsięwzięcie nie był jeszcze gotów.

KokuRai

- Na pewno nie będą to silne, bo nie mam jeszcze zbyt rozwiniętej magii i zdolności zapanowania nad nią całkowicie. Zajęłabym się więc tymi słabszymi bądź jeśli będę musiała to średnimi. Kontrola? Robiłabym to za pomocą poleceń i zaklęć połączonych z amuletem - odpowiedziała na pytanie z myślą że dobrze. Koku czasami była pewna siebie, a czasami nie, ponieważ nie wiedziała czy coś jej umknęło.

Karenaj

Wilczyca znajdowała się wysoko na niebie, gdy w końcu udało jej się wypatrzeć tą dwójkę. Zapikowała radośnie w dół, zwalniając dopiero kilka metrów przed ziemią.
-Witajcie. - powiedziała opadając nieopodal nich - Z jakiś, dla mnie niejasnych, powodów poproszono mnie o sprawdzenie umiejętności Koku jako Maga. - Zamilkła, posyłając im przyjazne uśmiechy.
- Jestem Karenaj, ale my się chyba już znamy. Ty jesteś KokuRai, córka Atri - tu skinęła głową młodszej wilczycy - a Ty Phobs. Zgadza się?

KokuRai

- Czyli mnie pamiętasz - powiedziała uśmiechając się miło i kłaniając. Po chwili stała prosto. Czekała, aż Karenaj coś robi, albo powie. Zamachała ogonem, a wiatr rozwiewał jej grzywę. Wadera czapkę miała ściągniętą. Promienie słońca przebijały się przez białe chmury.

Karenaj

-Tak, trudno zapomnieć córkę Ritki - uśmiechnęła się do niej wesoło i przekrzywiła łebek. Jednak po chwili przyjęła bardziej zdecydowaną postawę, uśmiech nie schodził jej z twarzy, jednak się zmienił. Stał się bardziej... rzeczowy.
-A więc, pewnie będzie się powtarzała, powiedz mi dlaczego chcesz być magiem i co umiesz.

KokuRai

Koku spojrzała na Karenaj, a następnie zaczęła mówić: - Ponieważ chcę pomóc mojej watasze i najukochańszej matce, oraz zdobyć szacunek. Mam marzenia i cele, które chcę spełnić. Dowartościować samą siebie i zdobyć moc, by wspierać i pomagać innym, a potrafię proste zaklęcie, które nie potrzebują dużo energii. - Koku siedziała patrząc na skrzydlatą egzaminatorkę. Zamachała powolnie ogonem.

Karenaj

- Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawę, ale "dowartościowanie siebie" nie jest dobrym powodem. - tak, wilczyca umiała wyłapywać drobne nawet słówka, które wszak wiele mówiły o wilku. Machnęła ogonem, jakby w nerwach, jednak przyczyna była zgoła inna. Nie lubiła oblewać uczniów, jednak zdobywanie prestiżu i dowartościowanie siebie... Zaczęło jej się to nie podobać. Spuściła na chwilę wzrok na ziemię.- Chyba chce też zaimponować matce - pomyślała i westchnęła. Podniosła głowę, dotąd nieco opuszczoną.
- W takim razie pokaż mi co potrafisz. - rzekła w końcu, po dłuższej chwili ciszy.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się, a następnie wyciągnęła łapę i zamknęła oczy. Wadera skoncentrowała się na czystej energii otoczenia, a po chwili skumulowała ją w łapię. Po chwili nad otwartą łapą, pojawiła się małą biała świecąca kulka, która co chwilę znikała, a potem się pojawiała. Koku próbowała ją ustawić tak żeby nie znikała, lecz niezbyt jej to wychodziło, więc skupiła się bardziej. jej kulka już nie znikała, ale nie była też idealnie zaokrąglona. Samica otworzyła ostrożnie oczy i spojrzała an Karenaj.

Karenaj

Ta skinęła tylko głową. Uśmiechnęła się zachęcająco i na chwilę przymknęła oczy, zastanawiając się. - Właściwie nie znam się na magii. A tym bardziej na magach. Jeszcze szamani to co innego, ale magowie... hymmm? Może niech powie czy jest do czegoś przydatna? Tak, to świetny pomysł!
- Dobra Mała. Powiedz mi skarbie w czym jako mag możesz być przydatna watadze i jakie moce, które posiadłaś, mogą temu służyć. No wiesz, kulka światła nie za bardzo zda się watadze. No, ewentualnie jeśli ta utknie w ciemnej jaskini. - zaśmiała się krótko i puściła oczko wilczycy.