Test Eleny na alfę :D

Elena

Pustynia... Piach... Kilka wysuszonych na wiór drzew, maleńka sadzaweczka i mnóstwo głazów. To właśnie w tym miejscu Elena miała zdawać test na już najwyższe z możliwych stanowisko w watasze.

Elena usiadła na piachu i czekała na egzaminatora. Było to dla niej wielkie i ważne wydarzenie. Jeśli da ten egzamin spełni swoje przygotowanie do tego, do czego została stworzona i przygotowywana od pierwszych chwil narodzin.

Samuerian

No nie no, bez przesady, ale posty możesz pisać dłuższe. x3

Samuel pojawił się na miejscu chwilę po Elenie. Uśmiechnął się do wadery i usiadł na przeciwko niej, układając sobie wszystko w głowie.
- No to zaczynajmy. - powiedział, szykując się do zadania pierwszego pytania. - Dlaczego chciałabyś być Alfą?

Elena

- Ponieważ wataha ognia jest dla mnie domem a każdy wilk jest mi jak rodzina. Dlatego pragnę jej pomagać tak jak to tylko możliwe a umożliwi mi to stanowisko alfy. Oczywiście też pragnę pomagać tobie, jako że samemu zawsze jest trudniej. - odpowiedziała uprzednio skinąwszy łbem Samuelowi. - Dodam też, że moje ambicje ku temu mnie prowadzą. Ale one to najmniej ważny czynnik, bo one są wypracowane od urodzenia. - dodała tylko i patrzyła na Samuela skupiona i poważna.

Samuerian

- Jakie cechy powinna posiadać dobra Alfa? - spytał Samuel, analizując poprzednią wypowiedź wadery. Krótko, zgrabnie i na temat, chociaż rzeczywiście jej odpowiedzi mogłoby być odrobinę dłuższe i bardziej wyczerpujące, jak to mówią - im więcej tym lepiej.

Elena

- Dobra alfa powinna być przede wszystkim sprawiedliwa. Dlatego, że na niej spoczywają obowiązki rozstrzygania sporów nie tylko pomiędzy jednostkami ale też nierzadko między całymi rodzinami. Powinna być odważna, by bronić watahę, pomagać w nawet najtrudniejszych sytuacjach i by wilki czuły się przy alfie bezpieczne. Powinna być inteligentna, bo musi podejmować ważne decyzje niejednokrotnie bardzo szybko. Powinna być opanowana, ponieważ w negocjacjach to bardzo istotna cecha. Powinna też być uczuciowo oddana nie tylko rodzinie, ale i watasze, powinna ją traktować jak rodzinę. Powinna też znać się na tym jak obronić watahę, jak przygotować ją na wszystko. Powinna być pomysłowa, bo watahę należy zapewniać o tym jak bardzo jest ważna i w każdy możliwy sposób poprawiać standard życia członków tej watahy. Opiekuńczość także jest bardzo ważna. Trzeba też pamiętać o odpowiedzialności. No i o tym, że każde działanie ma swe konsekwencje. Ta świadomość na pewno zażegna próby podjęcia niepewnych decyzji. - odparła zastanawiając się, czy niczego nie pominęła.

Samuerian

Samuel skinął głową na znak, że podoba mu się odpowiedź Eleny.
- A które z podanych cech, twoim zdaniem, posiadasz właśnie ty? Dlaczego uważasz, że nadajesz się na stanowisko alfy naszej watahy? - spytał spokojnie.

Elena

- Sądzę, że wszystkie. Od urodzenia szkolono mnie do tego, bym była alfą. Czasem jednak muszę o wiele bardziej walczyć ze sobą, bym nie wybuchnęła gniewem. Zdarzają się bowiem dni, w których można bardzo szybko mnie zdenerwować, ale mimo to nie wpadam we wściekłość. Resztę cech po prostu we mnie krzewiono od pierwszych chwil życia, to nie jest w żadnym razie moja zasługa, że je posiadam. - powiedziała spokojnym tonem. - Moją wadą właśnie jest to, że muszę bardzo walczyć z gniewem. Lenistwo akurat nie leży w mojej naturze, o czym z resztą się sam przekonałeś. - uśmiechnęła się lekko i owinęła ciało ogonem.

Samuerian

- W jaki sposób ukarałabyś wilka ze swojego stada, gdyby dokonał jakiejś zbrodni? Na przykład... Zabił wilka Nocy, tym samym narażając nas na zerwanie sojuszu z tą watahą? - zapytał spokojnie, spoglądając z uwagą na Elenę. No, zobaczymy jak jej pójdzie.

Elena

- Wiadomo, że podjęcie takiej decyzji jest bardzo trudne. Ja opowiedziałabym się za wygnaniem. Oczywiście każda decyzja podlega konsultacji jednej alfy z drugą. Jednak moim zdaniem to jedyne słuszne wyjście. Nie można porównywać kradzieży z morderstwem. Morderstwo jest najgorszą zbrodnią jakiej może dopuścić się każda żywa istota, dlatego też wymaga odpowiedniego kalibru kary. Oczywiście istnieją okoliczności łagodzące jak obrona własna czy też obrona rodziny. Aczkolwiek morderstwo nie jest odpowiedzą, która nie czyni go winnym, bo z doświadczenia i profesji jaką pełnię wiem, iż można kogoś oszołomić albo uczynić niezdolnym do walki, nie musząc go zabijać. Wtedy należy dostosować karę do występku a nie ślepo skazywać kogoś na najgorszą karę. - odpowiedziała - Jednym słowem, niezbędne jest rozpoznanie sytuacji i wybranie na jej podstawie odpowiedniej kary.

Samuerian

Samuel ponownie skinął głową.
- Jakie nowości wprowadziłabyś do naszej watahy, gdybyś została Alfą? Jest coś, czego nie chciałaś robić jako Beta? - zadał kolejne pytanie, wciąż czujnie patrząc na Elenę.

Elena

- Oczywiście, że chciałam robić wszystko, ale niedawno urodziłam dziecko i mój czas trochę się skupił wokół Akinoriego ale mimo to poświęcałam każdą wolną chwilkę dla watahy. Co do nowości, naturalnie trzeba ponownie wybrać radnych do rady sojuszu, można by było otworzyć kąpielisko specjalnie dla najmłodszych, by nie mogli się utopić, taki jakby brodzik. No i naturalnie miejsca na treningi dla każdej z profesji bo sale w zamku na treningi są nieco zbyt małe, ale na obrady jest to idealne miejsce. No i rzecz jasna ogólnodostępne biblioteki. Przecież nie wszędzie można dostać każą książkę a wiedza u nas w krainie pada. Sprawmy, by nasza wataha była najlepsza ze wszystkich. Trzeba też pomyśleć o regulaminie, w którym zawarlibyśmy zakazy i nakazy dotyczące watahy. Takie jakby... przykazania watahy ognia, które motywowałyby i przestrzegały nasze wilki. - odparła spokojnie.

Samuerian

Samuel nadal obserwował waderę, nie wykonując przy tym żadnego, najmniejszego nawet ruchu.
- Wyobraź sobie, że nadchodzi wojna. Pierwsza bitwa z wrogą watahą właśnie ma nastąpić. Jakie miejsce zajmiesz, zarówno jako Wojownik, jak i Alfa swojego stada? - spytał.

Elena

- Albo na przedzie, albo wśród swych wojowników w pierwszym rzędzie. Oczywiście zanim walka nastąpi przypomnę każdemu dlaczego tu stoją i za co mają walczyć. Podbuduję ich mentalnie i będę walczyć razem z nimi, na równi z nimi. Od czego będzie zależeć moje miejsce? Od tego jakiego nastawienia będą moje wilki. Na przedzie jeśli będą potrzebować tego, kto pociągnie ich za sobą a na równi z nimi jeśli będą palić się do walki. Ale jedno jest pewne. Ne będę się nimi zasłaniać. Raczej ja będę zasłaniać ich. - odpowiedziała na kolejne pytanie pewna go w pełni.

Samuerian

- Powiedzmy, że w pewnym momencie nadchodzi moment, kiedy widzisz przed sobą Betę swojej watahy i swojego przyjaciela bez rangi. Możesz uratować życie tylko jednemu z nich. Kogo byś w takiej sytuacji wybrała? - zapytał spokojnie. Takie pytania nigdy nie należały do łatwych, a on dobrze o tym wiedział.

Elena

- Samuelu, chcesz mnie sprawdzić? Doskonale wiesz, że chciałabym uratować obydwóch i zrobiłabym wszystko by tak się stało. Jednak gdybym nie mogła tego uczynić, najpewniej najpierw rzuciłabym się by uratować przyjaciela. Sam pewnie zrobiłbyś to samo. Wiadomo, że wilk bez rangi krócej będzie dawał sobie radę a co do bety to istniałaby szansa, że do czasu mojej odsieczy wytrzyma. Ale nie mam prawa nikogo skazywać na śmierć. A jeśli beta by przegrała wzięłabym na swoje barki jej obowiązki, rodzinę, wszystko. - odparła. Tak, była cholernie odpowiedzialna i honorowa... kiedyś te cechy skażą ją na śmierć.

Samuerian

Na twarzy Samuela pojawił się ledwie dostrzegalny uśmiech.
- Co jesteś w stanie poświęcić dla swojej watahy? - spytał. - A ile jesteś w stanie poświęcić dla własnych celów. - uzupełnił pytanie, by nie było takie same jak reszta.

Elena

- Dla watahy jestem w stanie poświęcić wszystko poza rodziną i przyjaciółmi. Rodzina i przyjaciele są zbyt ważni. To są osoby, które są nietykalne i koniec. - odparła na pierwszą część. - Do własnych celów? Jedynie swoją pracę, czas i siłę. Nic więcej. A poza tym jakie ja mogę mieć cele? Mam cudowną rodzinę, niczego mi nie brakuje. - odpowiedziała równie spokojnie i opanowanie co wcześniej.

Samuerian

- Dobrze. - powiedział w końcu Samuel. - Twoje wypowiedzi były dobre, zawarłaś w nich wszystko to, co uważam za słuszne, podobają mi się zarówno twoje poglądy jak i podejście do roli Alfy. Zdałaś. - rzekł, a na jego twarz wypłynął uśmiech.- Gratuluję, i nie wątpię, że mając doświadczenie zarówno Dowódczyni Wojowników jak i Bety doskonale poradzisz sobie na tym stanowisku.

Elena

El skinęła przyjacielowi łbem nie ukrywając przy tym swego zadowolenia.
- Bardzo Ci dziękuję. - powiedziała z szerokim uśmiechem. Bardzo się ucieszyła ze zdanego testu. Teraz spełniło się jej marzenie, to największe względem pełnionego stanowiska w watasze.

Samuerian

- Podziękuj raczej sobie. - uśmiechnął się Samuel i skinął waderze głową. - Tymczasem żegnaj, Alfo. - dodał, po czym odwrócił się powolnym krokiem ruszył przed siebie. No, 'dziura' po Wheat dość szybko się wypełniła, jak widać. A on nie wątpił, by źle się im współpracowało.

zt.