Góra Świątyń - Wyprawa Watahy Wiatru

Crystal

Wilczyca uważnie przyglądała się lasowi. Był dla niej tajemniczy, a zarazem magiczny. Uważała, że ma on w sobie coś niezwykłego. Przyroda, mimo wczesnej wiosny zapanowała już prawie całą okolicą. Na drzewach były niewielkie liście, mchy powróciły do życia, a gdzie nie gdzie widać było stokrotki. Po chwili Crystal w dalszym ciągu zaczęła rozmyślać o wyglądzie świątyni. W pewnej chwili nie wytrzymała:
- Jak wygląda ta świątynia? - zapytała.

Calep

Widząc zapał wilczyc poczuł się zawstydzony. Zaczął kopać z takim zapałem, że nieostrożni osobnicy, stojący za nimi mogli dostać mokrymi grudkami ziemi. A co!?
-No dalej!- zawołał do reszty widząc, że coś się dzieje, a ich praca idzie na przód. Starał się ignorować Siom, chcąc ją zaintrygować swoją osobą.- Hej, możecie się tutaj przydać!- zawołał ponownie.

Crimson

Crim razem z dwoma innymi wilkami zaczął kopać jeszcze szybciej. Nawet niezła zabawa. Największe było pragnienie zobaczenia tej, podobno, pięknej świątyni Bogini Kishy.

Siomha Lorcan

Siom spojrzała na wilka, który do nich dołączył. ,,Świetnie."- pomyślała i kopała dalej. Spojrzała przelotnie na jakąś białą, zamyśloną wilczycę.
-Pomóż nam.- zwróciła się do niej. Jak współpraca, to współpraca. Bujanie w obłokach nie było teraz na miejscu. Przynajmniej jej skromnym zdaniem. Posłała jej zachęcający uśmiech.

Akeli

Dziura robiła się szersza i szersza, aż w końcu była gotowa. Może pomogło tylko pięć osób, no ale udało im się coś zrobić. Siomha, Akeli, Celep i Crimson odsunęli się od konara. Chwilkę później brygada znowu zaczęła iść przed siebie. Nawet nie oglądali się do tyłu, prawie wszyscy byli podekscytowani świątynią, nie mogąc się już doczekać tego widoku szli żwawym krokiem za Szamanką. Góra była coraz bliżej, wydostali się z lasu. Właśnie teraz rzuciło im się w oczy przejście, do świątyni.

__

Akeli uśmiechnęła się pod nosem. -No to idziemy!- powiedziała i ruszyła w stronę góry. Wilczyca szła żwawym krokiem patrząc przed siebie, Hayato już zniknął. Nie było po nim śladu, gdy wyszli z lasu wilczyca zatrzymała się przed wejściem. -To właśnie tu znajduje się wejście, śmiało wchodźcie.- rzekła i weszła do świątyni.

Crystal

Crystal już miała zabrać się za kopanie, gdy do jej uszu, doszedł głos Akeli. Rozejrzała się, a jej oczom ukazała się piękna świątynia. Nie mogła w to uwierzyć - ona - Crystal stała właśnie przed świętym dla jej ugrupowanie miejscem. Przez chwilę myślała, że to sen. A jednak nie!

Siomha Lorcan

Siomha rozglądała się idąc dalej. Wiedziała, że wygląda strasznie, ale nie należała do tych, co by się przejmowali wyglądem. Westchnęła widząc górę i wejście do świątyni. Miała nadzieję na króciutki odpoczynek w jej wnętrzu. Lata robiły swoje, a Siom nie był już młoda. Weszła do środka za Szamanką.

Calep

I Calep podziwiał tereny. Widać, ta Wataha miała w sobie coś więcej, niż te wszystkie inne, które kiedyś go przygarnęły. Wlepił oczy w Siomhę, ale nie podszedł do niej. Jej zapał i witalność zrobiły na mim duże wrażenie. Pewnie przeszła wiele. Zastanawiając się nad tym, wszedł do środka świątyni.

Crimson

Crim uśmiechnął się do siebie i zaczął biec za wilkami. Jeszcze chwilka a będzie w tej pięknej świątyni. Jeszcze chwila i postawi tam swoje brązowe łapy. Jeszcze chwila i również odkryje to cudo. Wszedł do jaskini za Szamanką.

Crystal

Crystal otrzepała łapy z ziemi i nie oczekując już na odpowiedź powoli weszła do jaskini. Jej oczom ukazał się piękny obraz bogini Kishy oraz... pajęczyny.
- To jak? Zaczynamy sprzątanie? - zapytała obecnych tu wilków. Odstawiła papier toaletowy i wodę na bok, zaś ze swoim niewielkim diamentem podeszła do obrazu i tak jak mówiła jeszcze na zebraniu, złożyła go w ofierze.

Jaina

Dalej kroczyła tak samo, wolno, starając utrzymać równość oddechów. Oczy miała przymrużone, wiatr jedynie otulał jej futro. Podeszła bliżej Karenaj, milcząc.
Czuła się źle, wręcz paskudnie. Wszystko wirowało jej w głowie, obraz majaczył różnymi kolorami tęczy, a wilki rozmywały się "w praniu". Dziwnie kuło ją serce, a do pyska napływała żółć, która przy lepszej pierwszej okazji mogła wypłynąć na zewnątrz. Łap nie czuła praktycznie wcale, tylko przesuwała nimi w rytm innych wilczych kroków. Zaraz mogła zwalić się na bok, odpocząć. Po prostu śmierć powoli pchała się do jej bram., ale na razie nie dopuszczała do siebie takiej myśli. Stado ją potrzebowało.

Siomha Lorcan

Siomha obejrzała się na Alfę. Jak mogła się dopuścić takiego zaniedbania? Może i wilczyca chciała walczyć sama, nie wiedziała, ale czułaby się paskudnie, nie pomagając jej. Podeszła do niej blisko, z ciepłym uśmiechem.
- Pomogę Ci.- zaproponowała cicho.

Crystal

Wilczyca podeszła do Alfy:
- Nic ci nie jest? Wyglądasz na zmęczoną. Odsapnij chwilę. - zaproponowała. Widziała, że Jaina jest słaba, ale jednak nie chciała myśleć o tym, że być może niedługo ona zdechnie. Byłaby to katastrofa dla Watahy Wiatru. A kto zamiast niej dowodził by stadem? Wszyscy znaleźliby się w jednej czarnej dziurze.
Po chwili jednak spojrzała na resztę, powtarzając swoje pytanie odnośnie sprzątania.

Akeli

I takim cudem wilki znalazły się w świątyni. Wszędzie było pełno kurzu, zwisały pajęczyny. Na środku pomieszczenia stał ołtarz a na ołtarzu znajdowały się zgniłe owoce i rozwalony, zgniły bukiet liści. Uwagę wilków przykuły zwisające rzemyki z bliżej nieokreślonymi strzępkami. Im oczom ukazał się obraz wilczycy, najwidoczniej Crystal go zauważyła jako pierwsza.
____

Akeli uśmiechnięta podeszła do drugiej ściany, ale to później. Po chwili podeszła do wilków z uśmiechem. -Sądzę, że powinniśmy zacząć sprzątać.- powiedziała i zwaliła z ołtarza bukiet zgniłych liści i owoców.

Calep

Calep obserwował z zaniepokojeniem Siom i jakąć słabo wyglądającą wilczycę. Jednak pozostawił je samym sobie. Poszedł na Szamanką i obejrzał dokładniej obraz i owe rzemienie. Mimowolnie machnął ogonem, wzbijając do góry tuman kurzu. Zakasłał głośmo. Podszedł do Akeli.
-Mogę Ci podkraść jakąś ścierkę?- spytał. Wychował się wsród ludzi i wiedział, jak tego używać. Miał zamiar zabrać się za ściany.

Crystal

Crystal zabrała się do roboty. Wzięła ścierkę przyniesioną przez Karenaj oraz swoją wodę i zaczęła czyścić obraz. Po umyciu był jeszcze piękniejszy niż na początku. Potem sięgnęła po papier toaletowy, aby przetrzeć obraz na sucho. Wzięła też zwiędły bukiet kwiatów i wyrzuciła go poza świątynię.

Crimson

Crimson podszedł do postumentu i zaczął go przecierać z kurzu. Robił do delikatnie, aby nie zniszczyć tego kosztownego i jakże pięknego dzieła. Uśmiechnął się ponownie do Szamanki, która zrzuciła owoce. Nadal ścierał kurz to łapką, to ogonem.

Crystal

Następną rzeczą, którą zajęła się Crystal było pozbycie się pajęczyn. Kilka razy przejechała po nich ścierką, psiknęła jakimś płynem oraz spryskała wodą i nie było już żadnej. Później chwyciła grabki, próbując zrównać ziemię w świątyni.

Siomha Lorcan

Siomha zwolniła krok, idąc ramię w ramię z Jainą, na wypadek, gdyby ta potrzebowała pomocy. Jej samej też przyda się odpoczynek przed pracą. Sama świątynia robiła na niej spore wrażenie. Jakoś do tej pory nie miała okazji zobaczyć czegokolwiek, co by wskazywało na religijność wilków. A teraz było to.

Akeli

No i zaczęły się porządki, można było porozmawiać, powygłupiać się i tak dalej. Co chwilkę było coraz jaśniej, obraz nabrał barw, ołtarz był czysty. Jeszcze zostały ściany i podłoga, ale to tylko pierwsza komnata, wszyscy mogliby być z siebie bardzo dumni.

___

Akeli dała wilkowi jedną ściereczkę i się do niego uśmiechnęła. Wilczyca przetarła jeszcze ołtarz i się uśmiechnęła. Później mogłaby zająć się kwiatkami, o właśnie.. zapomniała o czymś! Gdzie ona znalazłaby kwiatki? Ano właśnie.. możliwe, że zdobędzie gdzieś niedaleko jaskini.

Co powiecie na małą kolejkę? MG (opis), Akeli, Siomha, Calep, Crystal, Ktoś, Jaina, (opis), Akeli.. rozumiecie, prawda? Jak ktoś dojdzie to będzie po Crystal ponieważ Jaina się co jakiś czas odzywa