I test Mystica - Mystic Tropi

Mystic

Miejsce testu Mystic'a znajduje się pod zielonymi górami. Nie było, nie ma i nie będzie tu nigdy lawin. Wcale nie ma co opisywać tego miejsca. Mystic to miejsce se wybrał. Rośnie tu dużo kwiatów i często wieje oczeźwiający, rzeźki wiatr. Myst przyszedł tu. Nie było co robić. Trochę się denerwował, bo to jego pierwszy test w życiu.

Assire

Assire przybył☼ tutaj powolnymi krokami. Machał delikatnie ogonem, a jego czarne, duże skrzydła były cały czas złożone. Jego oko zalśniło gdy zauważył samca, któremu ma robić test na tropiciela. Wyciągnął list na którym było wszystko napisane. przeczytał, to jeszcze raz uważnie. Po chwili kartka została schowana. Assire usiadł na przeciw Mystic'a.
- Nazywasz się Mystic i mam Ci przeprowadzić test na Tropiciela? - zapytał, dla upewnienia.

Mystic

O, w końcu się zjawił i egzaminator. Mystic uśmiechnął się do Bety. - Tak, drogi Assire. Nie mylisz się. - Powiedział krótko. Mystic już trenował z Atritą. Był bardziej pewny niż wcześniej, gdy to sobie przypomniał. Już samo polowanie za siebie tłumaczyło. Uśmiech na kufie Mystica lekko się poszerzył, choć był dość wąski jeszcze.

Assire

Westchnął z ulgą. Nie pomylił się, czyli wziął dobrą kartkę. Zamachał gwałtownie ogonem myśląc nad pierwszym pytaniem. Poprawił grzywkę, bardziej an oko i uśmiechnął się.
- A więc, dla czego ta ranga? - zapytał uśmiechając się wesoło. Zastrzygł uszyma oczekując odpowiedzi. Wiatr delikatnie podnosił jego grzywę na oko, jednak nie było jeszcze przepaski widać.

Mystic

Mystic dalej się uśmiechał, oj dalej. Miał swe powody. - Dlatego, że chcę później osiągnąć szczyt. Ćwiczyłem specjalnie z Atritą. Potrafię współpracować z łowcą i po prostu sądzę, że się nadaję. Od samego początku nieco zazdrościłem tropicielom, co ukrywałem. Posiadam doskonałe zmysły słuchu, węchu i wzroku oraz dotyku. Posiadam podstawowe, przynajmniej według siebie, doświadczenie tropicielskie. Tropiciel musi zawsze wytropić zwierzynę, a łowca ją upolować. Jeśli łowca sobie nie poradzi, pomóc musi mu tropiciel. Tak jak ja Atricie, gdy ta omal nie złamała se skrzydła. Łoś walnął nią o drzewo... - Tak, przypominając sobię tę scenkę, uśmiech z jego kufy na chwilę znikł.

Assire

Assire uśmiechnął się szeroko. Tak, powiedział dobrze. Potrząsnął jeszcze raz głową.
- A jakie cechy powinien mieć Tropiciel - powiedział, a jego oczom ukazał się wspaniały krajobraz, jednak nie mógł rysować. Był na teście. Westchnął głęboko i czekał na ową odpowiedź samca. To, dopiero początek. Oj, tak!

Mystic

Mystic nieco się zamyślił. - Tropiciel powinien nie płoszyć zwierzyny, musi umiejętnie rozpoznawać kierunki wiatru i pilnować, by łowcy nie spłoszyć zwierzyny. Musi umieć słuchać swego mistrza oraz szybko podejmować decyzje. Nie może się mylić, bo inaczej polowanie to będzie nie wypał. Musi umieć rozpoznawać, na co poluje i współpracować. Cierpliwość również popłaca. Cos jeszcze? - Mystic nie sądził, że to może być wszystko. Ale jakąś część tego wymienił. Czekał niepewnie, wiedząc, iż to dopiero początek.

Assire

Assire westchnął głęboko. tak, było coś jeszcze, jednak samiec nie chciał mówić. Podniósł głowę z uśmiechem wesołym.
- A jakie cechy ty masz? - zapytał uśmiechając się chytrze. Jego ogon spoczywał na ziemi w bez ruchu. Ciekawe ile będzie trwać ten test? Artysta już drugi raz prowadzi jakiś test,a el za pewne będzie jeszcze więcej.

Mystic

Mystic wiedział, o co chodzi... Jednak czy warto długo odpowiadać? Na pewno da się krócej odpowiedzieć. - Drogi Assire, nie zrozum mnie źle. Prawdziwy tropiciel powinien posiadać wszystkie odpowiednie cechy, typu zręczność, cierpliwość i zdolność do tropienia zwierzyny. A wiesz jak zapewne to jest, jeśli dana osoba warzy o tej posadzie od dawna... - Powiedział. No, może dłużej niż się spodziewał. Czy miał rację? Był pewny swego. Rozluźnił mięśnie.

Assire

- A sądzisz, że jakie cechy odpowiednie do tej rangi Ty posiadasz? - powtórzył pytanie, kręcąc głową delikatnie. Po chwili jego głowa spoczywała spokojnie, patrząc na samca. Jego ogon walnął gwałtownie o ziemię, potem już leżał cały czas na ziemi nieruchomo. Jego oko zalśniło, czekając na odpowiedź. Oblizał swoje białe kły, a przy tym jego ogon, zaczął zgrabnie się poruszać, po ziemi.

Mystic

Mystic rozglądnął się. Nikogo tu nie było, prócz tych dwóch... Ale jeśli beta nalega, trzeba mówić. - Zdolność tropienia, doskonały wzrok oraz słuch, umiejętnie szybka zmiana decyzji, wyczucie, dobra współpraca z kimś innym... Bezszelestne poruszanie się, rozpoznawanie kierunku, odróżnianie tropów oraz zapachów swej ofiary, cierpliwość podczas tropienia. Potrafię również słuchać rad bardziej doświadczonych. Jeszcze to, iż podczas polowań dokładnie wczuwam się w rolę. Hmm... Nie wiem, czy to wszystko... No, i jeszcze to, iż jestem dość zręczny i szybki. - aka była jego odpowiedź. Jednakże dalej się nie spinał. Nie był zdenerwowany z tego powodu, iż Assire się go zapytał o szczegóły. No i Mystic powiedział własne cechy. A może miał ich więcej? Jak tak, to o nich zapewne nie wiedział.

Assire

Assire uśmiechnął się szeroko. Bardzo dobrze odpowiedział. Poprawił swoją złotą grzywę i rozejrzał się po okolicy. Naglę coś zauważył. Na ziemi były ślady jakiegoś zwierzęcia, a krzaki były u góry lekko złamane, jakby coś przez nie przeskoczyło. Dalej, gdzie zaczyna się Las i jest tam wysoka trawa, można dostrzec poroże czyjegoś zwierzęcia. Poroże składało się z pnia i odchodzących od niego odrostków. Tylko dolna część poroża, w postaci guzów na czaszce (możdżenie) stale pokryta jest skórą.
- Jakie, to zwierzę? - zapytał.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Mystic

Mystic rozejrzał się. Dokładnie zlustrował wzrokiem owe zjawiska. Wywęszył prawdę. Usiadł, zadowolony z siebie. Poroże nie pasowało na poroże łosia. No i zazwyczaj łosie chyba nie skaczą, ale dobra. - To jest jeleń. - Odpowiedział, podchodząc powoli do samca Bety.

Assire

- Dobrze, a teraz podejdź do niego tak, żeby go nie spłoszyć - powiedział i stanął, a następnie obrócił się w kierunku Jelenia. Assire był gotowy, gdyby musiał wkroczyć do akcji. Jeleń był potężny, jednak Artysta nie chciał by ten go zaatakował, ani na odwrót. Westchnął głęboko i dał ogonem zam, że może ruszać.

Mystic

Mystic spojrzał na moment w kierunku Bety. Zrozumiał znak. Pilnował wiatru tak, by ten wiał mu w pysk. Następnie zaczął bezszelestnie poruszać między krzakami. Pilnował, by nie ruszać żadnej gałązki. Stąpał bardzo ostrożnie, niczym kot polujący na mysz, bądź szczura. Stanął na chwilę za dość dużyk krzakiem, by jeleń nie wiedział o obecności wilka. Nie trącał mimo wszystko gałęzi. Była tu masa krzaków. Mysti musiał naprawdę uważać.

W następnym poście ma być, że Mystic podszedł do jelenia?

Assire

Jeleń zerknął na krzak, jednak nie zainteresował się nim. Wiatr wiał cały czas w tym samym kierunku, więc zwierzyna, wciąż nie czuła zapachu Mystic'a. Wiatr naglę zmienił kierunek...

- Zadanie wykonane - oznajmił uśmiechając się, a następnie zerknął na jelenia. Rzucił w niego kamieniem, by uciekł i tak się stało.
- Wracaj! - krzyknął wesoło. Zamachał ogonem wesoło. Po chwili zerknął na koleiny odcisk.
- A teraz wytrop duże zwierze z takim odciskiem - rzekł wskazując na odcisk.

[link widoczny dla zalogowanych]

Mystic

Mystic przyłożył nos do ziemi. Znów był tak ustawiony, że wiatr wiał mu prosto w pysk. Zaczął powoli biec w odpowiednią stronę, tuż za śladami. Jak widać zwierzę było dość daleko. Ale zniesie to. Nie jest słabeuszem. Truchtem mijał trop za tropem. Jeszcze dokładnie wiedział, co to za zwierzę. Pilnował, by z tropu nie zboczyć.

Assire

- I jakie zwierzę widzisz? - zapytał tak, by on usłyszał, lecz zwierzyna nie. Poruszył ogonem powoli, wesoło. Przeczesał łapą swą złotą grzywę i westchnął. Czemu, akurat on nie ma oka? Jednak cieszy się, ponieważ uratował, przy tym życie wadery, więc to mała cena. Oblizał swe białe kły oczekując odpowiedzi samca.

Mystic

Mystic'owi jednak zdawało się, iż zwierzę było daleko. Podszedł do egzaminatora, a także swojego władcy. - Możliwe, że to łoś. Zapach ieco już się zmył, ale zwierzę nie wedrowało dalej, najwyraźniej znalazło się na bezpiecznym terenie. Ciężko je dojrzeć, a nie chciałem go spłoszyć. - Odpowiedział półszpetem. Miał nadzieję, iż zgadł. Bo odcisk był podobny. A jak źle, to możliwe, że to będzie dopiero pierwszy błąd.

Assire

Assire pokręcił głową.
- Nie. To jest żubr! Łoś ma bardziej zaostrzone końcówki - oznajmił i zerknął na niego. Jego pierwszy błąd. Nawet dobrze mu szło. Artysta był z niego dumny.
- A teraz wybierz zwierzę i pójdź jego tropem.

Na wschodzie widać było płytki, owalny ślad na ziemi, roztrącone krzaki oraz połamane ich gałązki.
Na zachodzie natomiast widać było również roztrącone krzaki, jednakże te były bardziej wygięte na boki, zaś pozostawiony ślad był lekko zaostrzony na końcu.
Na południu trop był płytki oraz rozcapierzony, zaś na gałązkach zawiesiła się kępka brudnej, rudawej sierści.