Test na wojownika - Deebie

Deebie

Gdy Deebie zauważyła, iż Kalina zbliża się do niej w celu zaatakowania, ta szybko odbiła się od podłoża, odskakując - z gracją ruskiej baletnicy - na bok. Cóż, taki był w każdym bądź razie zamiar - tylne łapy zostały zepchnięte na bok, gdy tylko egzaminatorka je dotknęła. Deebs szybko się jednak pozbierała i szczerząc kły, rzuciła się Demonicy do karku, dodatkowo chcąc się wbić pazurami w jej ciało.

Kalina

Kalina odskoczyła w tył i wyszczerzyła zęby w oczekiwaniu na wilczycę, pewnie mając jakiś plan, żeby się wgryźć w jej ciało, gdy tylko znajdzie się w odpowiedniej odległości. Rozstawiła łapy, aby nie utracić nagle równowagi i uważnie obserwowała poczynania wilczycy, oceniając każdy jej ruch i taktykę, jaką przyjmowała podczas pojedynku.

Deebie

Samica znów przybrała swoją początkową pozycję. Musi w jakiś sposób doprowadzić do starcia w zwarciu, bo robiąc ciągle uniki, obie nie dojdą do niczego. Deebie zaczęła powoli zbliżać się do Kaliny, wciąż jednak zachowując najwyższą ostrożność. W planie miała dostanie się jak najbliżej egzaminatorki i zaatakowanie jej, ponieważ przy większej odległości nie ma szans, by cokolwiek zrobić.

Kalina

Kalina stała, oczekując aż Deebie podejdzie bliżej, aby wykonać swój atak. Po tym powinna mieć już pełen obraz wilczycy pragnącej zostać wojownikiem i z radością oznajmi jej swój osąd. O ile, rzecz jasna, przeżyje to starcie. Miała jednak nadzieję, że młoda wadera znajdzie korzyści w pozostawieniu egzaminatorki przy życiu, choćby taki, że bez niej nie dostanie odpowiedniego kwitka na zostanie wojowniczką, czy co tam się ma, za zdanie na jakąś profesję. Na razie jednak musiała poczekać na ten ostatni atak, nim wszystko sobie poukłada i wyda wyrok.

Deebie

Deebie zrobiła jeszcze parę kroków i znów skoczyła na egzaminatorkę, szczerząc kły i wysuwając pazury. Nie, nie chciała jej zabić, bo jednak potrzebna jej była do zakończenia testu, a i ciekawie się z Kaliną rozmawiało. Samica chciała teraz tylko delikatnie zadrapać Demoniczną, przy okazji łapiąc szczęką za jej kark - nie zaciskając jej, oczywiście. Zaraz po tym odeszłaby od samicy na bezpieczną odległości i zaczekała na dalszy rozwój akcji.

Kalina

Kalina <s>lamersko</s> zwinnie wywaliła się na podłoże, kiedy Deebie rzuciła się na nią w ramach ataku. Po chwili jednak wilczyca wstała, podobnie też zrobiła demonica. Otrzepała się z piachu i oceniła stan zadrapań na swoim ciele, prawdopodobnie stwierdzając, że nie są na tyle groźne, aby powinna zawracać sobie nimi głowę.
- No dobrze - powiedziała, na znak zakończenia walki i przeniosła wzrok na Deebie. - Część teoretyczną zaliczyłaś, praktyczną również, więc nie widzę powodu, abyś miała nie zdać. Gratuluję, wojowniczko - powiedziała i uśmiechnęła się nawet.

Deebie

Samica uśmiechnęła się do siebie. Pół sukcesu ma już za sobą.
- Dziękuję bardzo - powiedziała spokojnym tonem, zachowując swoją radość dla siebie. Cóż, chyba nie ma sensu dłużej tutaj siedzieć. - Hm, do zobaczenia następnym razem - rzuciła jeszcze i powoli oddaliła się od miejsca testu.

z/t

Kalina

Wilczyca skinęła głową odchodzącej waderze, przeciągnęła się jeszcze i sama zniknęła z tego miejsca, jak najszybciej pragnąc opuścić tereny watahy wiatru, udając się na ulubione wspólne miejsca, gdzie nic nie pachnie stadem i własnością. Gdzie teraz łapy ją zaniosą, nie miała pojęcia, jednak przejawiała nadzieję, że nie będzie to znowu kolejny test w tym czasie.

zt.