Bór tylko Watahy Nocy

Szasta

Spojrzał prosto w jej oczy wedle życzenia.Uśmiechnął się lekko rozproszony tą sytuacją, ale po chwili znów uśmiech zniknął z jego pyska.

Inna

- Jeśli poczujesz się niedobrze, odwróć wzrok. Albo jęknij, bo ruch czasami jest niemożliwy... - powiedziała całkowicie uczciwie. Nie był przecież wrogiem.
Spojrzała mu w oczy, szybko przebiegając jego myśli, smutki, problemy i marzenia. Przyjrzała się jego duszy i poznała jego cechy. Uśmiechnęła się lekko, wracając do wspomnień. Tu był najbardziej grząski grunt. Spieszyła się, by wilk odczuł to jak najmniej dotkliwie.

Szasta

Myślał o swojej przeszłości, zupełnie naglę na myśl wlazła mu śmierć jego ojca następnie matki...oboje oddali za niego życie.Kolejne było wspomnienie z ciężkich treningów aby pomścić rodziców...ból...walka i nagle wielka pustka pojawiła się mu w głowie.Kolejne nadeszło mianowanie go leaderem terenów na, których mieszkał i jego odmowa...aż znalazł się tutaj.Jako szczeniak już z przeżyciami jak dorosły i wątek wspomnień prysnął.Nie oderwał wzroku tylko myślał nad tym dziwnym wydarzeniem jakby ona przeszyła jego myśli,wady i zalety...

Inna

Inna stała już obok niego, podpierając jego łeb, w ten swoisty sposób go przytulając.
- Jesteś wyjątkowy, wiedz o tym. Jesteś tora, nie zapomnij.- szepnęła.
Oczy przestały jej skrzyć, tylko lśniły delikatnie tysiącem brylancików.

Szasta

Skąd ty to wiesz?-zapytał dość zdezorientowany...spojrzał na nią i po chwili wbił wzrok w ziemię.Czy ona wie o mnie wszystko...-zamyślił się.

Inna

- A jeśli nawet, wszystko?- zapytała ostrożnie. Nie sądziła, by się wystraszył, w końcu znała jego odwagę.
Jednak nic nie wiadomo. Popatrzyła przed siebie.

Szasta

To nie możliwe byś pochłonęła myślami tyle spraw,wydarzeń i emocji ile ja mam w głowie.-odrzekł spokojny a jego ślepia znów wypełniał tylko mrok,pustka i cierpienie...ale gdzieś tam w głębi było też garstka szczęścia...

Inna

- Dla mnie nie ma rzeczy niemożliwych. Są rzeczy, o których byś w życiu nie pomyślał, Szasto...- popatrzyła w końcu na niego.
Zaczynała wchodzić na grząski grunt. Jeśli ją o coś zapyta, czy powie? I czy może mu powiedzieć wszystko, nie zrażając go do siebie?

Szasta

-Może mnie oświecisz boja nie mam takich zdolności jak ty-rzekł i zerknął na nią.Uśmiechnął się tajemniczo a wiele myśli przemijało mu przez łeb.

Inna

- Mi każdy życie może powierzyć. Za jaki czas Ty mnie wydasz? - zapytała. Jak może mówić o sobie, nie znając odpowiedzi na te pytanie?

Szasta

-wydasz w jakim tego słowa znaczeniu?-zapytał zdziwiony jej odpowiedzią.Nikogo nigdy nie wydał jakoś zawsze głupek swoje życie narażał ratując innych.

Inna

- Powiesz komuś o tym, o czym zaraz usłyszysz. - powiedziała spokojnie. Była do granic opanowana... Jak zawsze. Częściej grała złość, niż jej doświadczała.
- No i... Nie wystraszysz się?

Szasta

Nie-rzekł i spojrzał jej głęboko w oczy gotowy usłyszeć to czego on miał się wystraszyć.Zastrzygł uchem...

Inna

Jeśli nie będziesz chciał słyszeć więcej, po prostu powiedz. Ja będę mówiła telepatycznie... Później.
Tymczasem... Nie dziwi Cię, że mimo tego, że jestem najstarszą wilczycą w krainie, tak młodo wyglądam? Że jestem tak szybka, tak silna? Że nikt nigdy ze mną nie wygrał....? Że bez problemu po spojrzeniu w oczy wiem o Tobie wszystko wszystko? No i że mam tak dziwne oczy....?

Szasta

Moje dziwienie minęło i nic mnie już nie zdziwi po tym jak się zmutowałem mów proszę dalej-odrzekł spokojnie.

Inna

Zawahała się krótki moment. Ale była wszystkim zmęczona i w końcu telepatycznie powiedziała co jej na duszy skwierczało.
- Szasta... Ja jestem wampirem. - ta wiadomość już nie wybrzmiała tak radosnym tonem jak poprzednia.

Szasta

Wilkiem wampirem czy to możliwe a jeśli nawet to mnie nie odstrasza ja jestem mutantem-szepnął do niej, ale tak żeby nikt poza nią tego nie usłyszał.

Inna

- Możliwe. I prawdziwe... - popatrzyła na niego. Wyciągnęła ten swój łeb, który trzymała w jego sierści. Położyła się jednak, a z jej oka popłynęła jedna, jedyna łza.
//Muszę lecieć, kontynuujmy (; //

Szasta

Spojrzał na spływającą łzę i otarł ją...-Jeśli chcesz to odejdę stąd-rzekł spokojnie i wbił wzrok w nią.

Inna

- Zostań. Dlaczego miałbyś odchodzić, Szasto?- podniosła łeb i spojrzała na niego. Wysiliła się na blady uśmiech.