Wodospad słodkości

Navia

Dalej lizała lizaki co chwila wynurzając się by zaczerpnąć trochę powietrza.Najbardziej lubiła te colowe.Zauważając że Rav je krówkę podeszła po ciuchu do niego i zabrała kawałek ciągutki po czym schowała się za najbliższym drzewem.

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał na małą i sie zaśmiał.
- Nie no co ty chodź nie zjem cie - powiedział i wyciągnął z wody jeszcze jeden kamień z krówki lecz taki aby zmieścił się w łapki malej. Położył go obok siebie.

Navia

Podeszła i powoli zaczęła przeżuwać krówkę.Powoli mdliło ją od słodyczy które tu zjadła.
- Może gdzieś pójdziemy? - Spytała się.

Hiretsuna Shinigami

Basior sie uśmiechnął.
- Raven jestem, tak na wszelki wypadek - powiedział i wstał. Wrzucił niedojedzoną skałe z krówki do wody.
- Może do lasu? Albo upoluje sie jelenia lub królika - powiedział.

Navia

- Takkkk - ucieszyła się i zaczęła podskakiwać a jej wszystkie trzy ogonki zaczęły machać .
- Ja jestem Navi - dodała z uśmiechem po czym powędrowała do lasu.

PS:Avy gotowe ^^

zt.

Hiretsuna Shinigami

Basior z lekkim uśmiechem poszedł za małą do lasu. No cóż jego także mdliło od tej słodkości. A Pfe! W lesie zje coś porządnego. Może znajdzie kilka jakjek sowy? x33 z.t.

Mystic

Mystic wszystko widział. Nagle jednak mała odeszła. Czyżby... Nie chciała mieć ojca? Cóż, jeśli woli Ravena to on może się usunąć z jej życia, choć z bólem. Ale tego nie zrobi. Woli się z nią spotkać później. Jeszcze tylko obejrzał te tereny. Odebrało mu coś ochotę, by zjeść czekoladę. Napił się jeszcze mleka i odszedł stąd.

zt.

Folle

Przyszła tu powolnym krokiem, pragnęła czegoś słodkiego. Nagle zobaczyła ciasteczka na drzewie , jednym susłem skoczyła na drzewo i zerwała kilka z nich ,potem podeszła do rzeki z mleka i zaczęła je chrupać ze smakiem.

Mathew

Pojawił się zza drzewa. Zobaczył pomarańczową wadere nad rzeką. Podszedł do niej powoli z opuszczonymi uszami.
- Hej...- powiedział lekko zaspany. Uśmiechnął się, a potem ziewną.

Folle

O hej -powiedziała
Co ty taki zaspany i wo gule jesteś-odparła z uśmiechem.
Mmm jakie dobre ciastka -pomyślała

Mathew

- Nie wyspałem się...- powiedział, przeciągnął się i wyciągnął łapy tak, że były lekko zamoczone w mleku. Oblizał je.
- A jestem takiii... booo nie mam rodziny... - lekko się skrzywił. Chwycił jakieś ciastko i pożarł je.

Folle

Współczuję ci-powiedziała
Ja także nie mam rodziny-powiedziała
Ale i tak mnie zostawili , nie chcę ich nawet znać-mruknęła

Mathew

- Mnie też zostawili... - powiedział, ale zaraz się wyszczerzył.
- Robimy zawody w jedzeniu ciastek? - spojrzał na nią pytająco.
- Prooooooooooszeeee...- Uszy oklapły mu, wyglądał jak szczeniak.

Folle

Tylko bez takich minek-powiedziała śmiechem
Oki , na trzy zaczynamy-powiedziała i zaczęła odliczać
RAZ , DWA IIIIIIIIIIIIIIIIIII Trzy.

Mathew

Pożera ciastka z szybkością światła.
- Nie..podoba...ci ... się... moja... minka? - mówił przeżówając. Wcinał dalej.

Folle

Zjadała po trzy-cztery ciastka na raz co było dość dziwne.
Czemu sądzisz że nie lube twojej minki-wykrztusiła przy połykaniu ciastek.
Była już przejedzona więc poszła stąd.

Enary

En stawiała swoje łapki na trawie i rozglądała się za zdobyczą. Jaką? a no za jakimś basiorem, który by za nią łaził, z którym by mogła robić co chce. Usiadła się na ziemi i rozejrzała. Hmm, nawet tu ładnie. Po chwili położyła się rozgarniając ogonem trawę i owinęła nim swe zacne ciałko.

Unai

Z pośród drzew, które w żadnym przypadku nie przypominały rośliny wyłonił się osobnik o hienowatym wyglądzie. Spoglądając na niego z daleka można by rzec, że faktycznie - była to hiena. Ale nie. Toż to Unai zaszczycił swoją obecnością niejaki Wodospad Słodkości. Cóż, nazwa jak najbardziej pasowała do tegoż miejsca. Wszędzie tylko słodycze. - Bleh... - mruknął zniesmaczony kiedy jego łapa natrafiła na kałużę. Nie byle jaką kałużę, co to to nie! Uniósł łapę całą umazaną w czekoladzie. Zmarszczył nos, po czym nie zwracając już na to uwagi przysiadł przy piankowym drzewie. Przenikliwym spojrzeniem zlustrował okolicę. Jego wzrok przez chwilę zatrzymał się na waderze o śnieżnobiałej sierści, lecz zaraz utkwił go w wodospadzie. Dziś, wyjątkowo nie było przy nim jego 'przyjaciela', ale nie przeszkadzało mu to.

Retes

Nad wodospadem pojawił się także Retes. Młody samiec nerwowo stawiał kroki, rozglądał się uważnie dookoła, jakby sprawdzał, czy nie jest śledzony. Upewnił się jednak, że potencjalni wrogowie aktualnie mają wolne i już spokojnie przysiadł przy wodospadzie... Słodkości? Nu, zajefajnie. I odpocznie i nażre się niezdrowych pokarmów. Nieopodal dostrzegł dwa wilki. Jedna z nich była kobietą. Skinął basiorowi i uśmiechnął się lekko do wadery.

Unai

Z lekkiego zamyślenia wyrwał go ruch nieopodal wodospadu. Momentalnie przeniósł spojrzenie intensywnie niebieskich ślepi na basiora o sierści w różnych odcieniach ciemnej zieleni. Jak to miał zawsze w zwyczaju dokładnie zlustrował jego sylwetkę, po czym z czystej grzeczności i kultury skinął mu łbem. Ciekawe, dobry humor nie opuszczał go już od kilku dni, co było nie lada osiągnięciem. Machnął przykrótkim ogonem, by po chwili położyć się na trawie, która - podobnie jak i wszystko inne tutaj - wcale nie przypominała trawy ani innej jakiejkolwiek rośliny. Słodkości, słodkości i jeszcze raz słodkości! Ale cóż, nie mógł się dziwić. Urwał żelko-podobną 'trawę' i po dokładnych oględzinach wsadził go sobie do pyska.