Północne Wycie - Obrada IV

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się od nosem.
- To kto jest jeszcze gotów zająć tak ważne stanowisko? Może któryś z samców? - Tutaj przeniosła wzrok na Getsu i Jimmy'ego. Niech samcy też się udzielają w Watasze, a nie tylko władza samic!

Christopher

Jimmiemu nagle zabłysły oczy. - Jeśli nie przeszkadza Wam to, iż dopiero co wstąpiłem do watahy wody.. Ja byłbym zainteresowany zajęciem tego stanowiska. - rzekł i spojrzał na Carly i Viktorię. Był wyjątkowo poważny.

Carly

- Bez względu na to, jak potoczyło się twe życie, dziś jesteś wilkiem Wody. A każda nowa para łap do pracy z pewnością się przyda - rzekła Alfa, ukłoniwszy się przed Jimmym lekko - Od tejże chwili jesteś w Radzie Starszych - zaraz po tych słowach wstała, wciąż wcześniej siedząc na swym głazie. - Czy ktoś jeszcze chciałby objąć to stanowisko? Potrzebujemy jeszcze trzech osób.

Naomi

Ada uśmiechnęła się do Jimmiego. - A czy ja mogłabym? - spytała. Nie była pewna czy może się zgłosić. W końcu ona jest szpiegiem.. nie jest "bezrobotną" wilczycą. Ciekawe czy to coś zmienia.

Carly

- Oczywiście! - wilczyca zaśmiała się rezolutnie - Witaj w Radzie - uśmiech nie znikał z jej rozpromienionego, smukłego pyszczka. - Ktoś jeszcze? Kochani, nie bójcie się!

Viktoria

Viktoria spojrzała na Carly. Miały być 3-4 osoby, nie przesadzajmy.
- Carlyś, moim zdaniem starczy nam osób do Rady. Mizu, Jimmy i Ada doskonale się nadają i raczej nie będą potrzebowali jeszcze więcej łap do pomocy. Ewentualnie później dojdzie jeszcze jeden wilk, okey? Jeśli tak to możesz mówić dalej - powiedziała spokojnie i uśmiechnęła się zachęcająco do Skrzydlatej.

Carly

- Cóż, im więcej głów do pomocy, tym lepiej. Ale, skoro tak uważasz, w porządku. Przejdźmy do dalszych rzeczy - Carly usiadła i poruszyła uchem, w geście, by Viki usiadła już obok. - Jak wiadomo, w naszych progach jest jedna latająca wilczyca, niestety wśród nas nieobecna, która nauczyła się latac bardzo szybko. W związku z tradycją zaistniec może jeszcze jedna taka osoba. Jednak przydałaby się dodatkowa para skrzydeł. Proszę o wystąpienie osób, które chciałyby posiąśc owe latające kończyny.

Dwie, moja droga, dwie osoby miały być...

Viktoria

Viktoria westchnęła i zeskoczyła ze skały. Spojrzała na Carly. Tak, jak każdy wilk marzyła aby móc latać. Nawet dzięki magi nie można tego dokonać. No, chyba że już dość długo ma się tę posadę... Magiczka postanowiła, że póki co nic nie powie. Wyszła i pokazała, że pragnie posiadać ten atrybut {?}.

Jenna

A Jen jak siedziała tak siedziała. Uważała, że nie nadaje się na żadną z tych prac, czy nawet coś posiadać. Starała się za bardzo nie wychylać, wolała zostać nie zauważona. Słuchała dokładnie i obserwowała każdy ruch Alfy i Bety.

Carly

Carly spojrzała na Viktorię, po czym obdarzyła raz jeszcze uważnym spojrzeniem cały krąg wilków. - Czy ktoś jeszcze? - spytała, machając ogonem falistymi ruchami - Na prawdę nie chcecie się nauczyc latac, posiąśc latające kończyny?

Viki, zgłosi się kilka osób, a potem zrobimy losowanie..

Taimi

Młoda wilczyca uniosła niepewnie łebek, wlepiając nieco wciąż zagubione spojrzenie w alfę.
- Może ja... jeśli nie jestem za młoda... - powiedziała, bardzo cicho, nieśmiało. Cóż, z pewnością wilki siedzące dalej od naszej małej Taimi nie dosłyszały jej szeptu. A ona tak bardzo chciała... Prawie tak bardzo, jak jej brat...

Carly

- Marzenia czasem się spełniają, bez względu na wiek, Taimi - rzekła Alfa, ruchem łapy nakazując szczeniakowi wystąpic. - Nie lękajcie się. Co prawda, tylko dwoje z was dostanie skrzydła, ale spróbowac zawsze warto - rzekła to wilków.

Taimi

Skinęła łebkiem, a na skutek szerokiego uśmiechu jej uszka powędrowały do tyłu. Wystąpiła, zajęła miejsce obok bethy. Nim jednak usiadła, skinęła nisko głową w jej stronę. Skrzydła... Przygryzła wargi. Poczuła się fatalnie, bowiem przemawiał przez nią egoizmu, powtarzała sobie w myślach prośbę, aby nikt więcej się nie zgodził. Wiedziała, że przecież każdy inny wilk pokonałby ją z zamkniętymi oczyma, przecież ona była tak nieważna dla watahy, była... nikim... Spuściła głowę, poczęła nerwowo przestępować z łapki na łapkę. Czas wlókł się niemiłosiernie, każda minuta przeciągała w nieskończoność. Niech to się już skończy, niech powiedzą jej: sorry, nic z tego, wracaj do domu. To oczekiwanie wykańczało ją nerwowo. Poczuła, jak kurczy jej się ze stresu żołądek. Uspokajała się w myślach, przecież to nie koniec świata... Uniosła dumnie głwoę. Nie da się wykończyć, nie da się losowi złamać. Nie jest już dzieckiem, czas pokazać, na co ją stać!

Viktoria

Viktoria uśmiechnela się do Taimi. Konkurencja, no ale mówi się trudno. Ciekaw była ile jeszcze wilków zechce posiąść te kończyny lotne. Machnela leniwie ogonem.

Jennifer

Effy zaś spojrzała na Viktorię. I ona chciałaby latać, jednakże... Czy należała już do tej Watahy?
- Przepraszam, ale... Chciałam poprosić o przyjęcie do Watahy Wody... Nie należę aktualnie do żadnej, z Ognia odeszłam jakiś czas temu. - powiedziała cicho spoglądając to na, jak wywnioskowała Alfę, to na Betę.

Mizu

Chwilowo skupia swoją uwagę na Adzie i Jimmy'm, którzy razem z nią mieli zasiąść w radzie... Uśmiechnęła się delikatnie do nich, choć mogli tego nie zauważyć po czym wzrok przeniosła tam gdzie wszystko było ogłaszane głównie przez Alfę, ale również Betę. Latający? Hmmm... Losowanie? Ale na czym takowe będzie polegać? Może na wyborze czy głosowaniu pozostałych, należących do watahy? Bardzo możliwe. Tak więc na wszelki wypadek Mizu zaczęła zastanawiać się nad tym na kogo oddała by swój głos. W sumie... Viktorię kiedyś spotkała, gdy ta była jeszcze szczenięciem. O ile dobrze pamięta grali wtedy w butelkę łącznie z całą ich grupką. Taimi nie miała okazji poznać, jednak... Ech! Ma na razie czas, żeby się zastanowić!

Stille

Wadera zastrzygła uszami. Zawsze chciała latać.
- Um, zgłaszam się po raz drugi. Zawsze chciałam mieć skrzydła. To piękne uczucie latania teraz jest dla mnie niemożliwe. Zgłaszam się, ale nie wiem, czy jestem tego godna. - rzekła, mając wymalowane lekką niepewność. Pragnęła tego.

/Brak weny/

Carly

Carly kiwnęła łbem do Effy. Wyraziła przecież zgodę, więc po co pyta po raz drugi? Spojrzała na Shinq. - Masz już skrzydła. Nauka latania to inna sprawa - rzekła doń, oblizawszy nieznacznie pysk, właściwie tylko wargi. Poruszyła uchem. - Cóż, skoro nikt inny nie chce, losowania robić nie trzeba. To już ostatnia chwila na podjęcie decyzji.

Jennifer

- W takim razie, ja także chciałabym spróbować. - powiedziała Effy wstając i podeszła do wilczyc, które wcześniej się zgłosiły. Skrzydła... Czemu nie? Zawsze to jakaś nowość w tym nudnym żywocie... - Jeżeli, oczywiście nie będzie to problem... - dodała cicho.

Taimi

Szlag! Młoda wadera zagryzła wargi. Nijak nie ma szans, niepotrzebnie się jedynie ośmieszy! Spuściła wzrok, jednak bardzo szybko się ogarnęła. Obiecała sobie przecież, że się nie podda. Nie teraz, nie na starcie. Teraz najważniejsze kilka minut życia... Ależ jej braciakowi oko zbieleje kiedy ujrzy, że jego siostrzyczka ma skrzydła i lata, dokładnie tak, jak on sam o tym marzył. Wyprostowała się. Trzeba wyglądać godnie.