Północne Wycie - Obrada IV

Carly

W zieleni traw mgła się bieli,
czekając na dzieci swej ziemi.
W niebo wschodzą bieli woje
Rozmarzeni patrzą na swoje.
Szum drzew wzmaga Alfy zycie
Tak się rozpoczęło Północne Wycie..

Nigdy nie sądziła, że kiedyś stanie na tej skale. Jako Alfa. Pojawiła się między drzewami, wolnym, spokojnym krokiem. Winna stanąc u boku Qedra.. Jednak jego nie było. Musi sama poprowadzic watahę ku świetności. Czas nagli. Wskoczyła na ową skałę, po czym usiadła i popatrzyła na polanę. Tutaj się zbiorą jej wilki.. Nie myśląc dłużej, uniosła pysk do góry, wydając z siebie długie, przeciągłe wycie, zwiastujące obradę Watahy Wody.

Viktoria

Viktoria rozejrzała się po polanie. Na skale dojrzała Carly.
- A gdzie jest moje miejsce? - zapytała z uśmiechem na pysku. Jednak zamiast oczekiwać na odpowiedź zaczęła wyć razem ze skrzydlatą. Jako Beta chyba też może?

Naomi

Pojawiła się tu również Ada. Jak zwykle weszła tu bez szelestu, gdy dojrzała tylko koleżanki, przyśpieszyła nieco, by jak najszybciej znaleźć się w pobliżu.
- Już jestem - powiedziała spokojnie. Po chwili już siedziała na zadku i wpatrywała się w dal. Nie wyła. Czuła się dobrze w towarzystwie najważniejszych wilczyc w watasze. Chciałaby być równie ważna jak one, ale czy dałaby radę temu podołać? To jest dobre pytanie.

Carly

Carly na chwilę zaniechała wycia. Wskazała Viktorii mniejszy głaz, tuż obok kamienia na którym stała wadera. Skinęła Becie łbem, by ta wyć przestała. W końcu sama miała wystarczająco mocny głos, by rozszedł się po krainie. Było wilków Wody mało, ale.. ale muszą się sprężyć. Mimo to. Zaraz ponownie donośny jej głos puścił się na wiatr, długo lecąc, po najmniejsze szczątki ziem tej krainy.

Viktoria

Viktoria zaprzestała wycia i usiadła na kamieniu po prawej stronie Carly. Uśmiechnęła się do Ady. Nigdy nie sądziła, że będzie siedzieć obok Alfy jako Beta.
- Mam nadzieję, że przyjdzie jak najwięcej wilków z Wody. Może ustalimy po ile osób ma zdawać na daną rangę? - Wraz z zakończeniem mowy przewróciła się i położyła na plecach.

Trina

A właśnie na zebraniu pojawiła się Trina, jako drugi z normalnych wilków, zaraz po Adzie. Wilczyca uśmiechnęła się do zgromadzonych wilczyc, no proszę. Viktoria!
-Dzień Dobry.
Powiedziała i usiadła, obserwując wadery, z lekkim uśmiechem. No i proszę... Była nowa, a trafiła na zebranie. Ba, nawet się nie spóźniła!

Viktoria

Viktoria znów usiadła, słysząc czyjeś kroki. Jednak po ujrzeniu kto to znów się położyła.
- Cześć, Trina. Cieszę się, że przyszłaś - dodała z uśmiechem. Spojrzała na Carly. Ucięła sobie komara?

Carly

//Nie, wciąż wyła.. : P

Dwa wycia jak na razie wystarczą. Zobaczy się ile osób przyjdzie i najwyżej zawyje raz jeszcze. Carly wydawała się byc odrobinkę zatroskaną. - Viktorio, nie czuję wielu zapachów w promieniu kilku kilometrów. Obawiam się, że nasz ród niemalże wygasł - rzekła spod ściągniętych brwi w negatywnym zamyśleniu.

Viktoria

- Nie smuć się. Mówiłam, że jest nas bardzo mało. Maloe i Nefär przyjdą 11 lipca, z tego co wiem. Też jestem trochę rozdrażniona, no ale musimy poczekać. Pamiętaj, że mają jeszcze dwa dni. Spokojnie... - Poklepała Alfę po ramieniu na znak pocieszenia, acz sama też nie była zadowolona.

Carly

- Nie smucę. Obawiam - podkreśliła wadera, siadając. Jej ogon nerwowo poruszał się na boki, niemiarowo. Nie dośc, że to jej pierwsza obrada w której przewodzi, to jeszcze nie ma kim przewodzic.. Jakiż wstyd dla Alfy!

Viktoria

Nie tylko dla Alfy, ale i dla Bety. Obie w tym siedzimy. Viktoria westchnęła i wyciągnęła łapy, na których spoczął jej łeb.
- Hmm, są przecież młode wilczki, niedawno narodzone. One też mogłyby przyjść... Ale jak tak spojrzeć to na prawdę brakuję nam wilków. Och, biedna Wodo... - przeciągnęła się i spojrzała na Adę i Trinę. Łał, dużo wilków przyszło...

Zorza

Zorza długo zastanawiała się, czy przybyć w to miejsce. Nie miała kontaktu ze swoją Watahą od dłuższego czasu, nie wiedziała nawet, czy jeszcze czuje się z nią w jakikolwiek sposób złączona. Niemniej postanowiła przyjść, zobaczyć, jak radzi sobie jej następczyni. Szara, ledwie widoczna postać pojawiła się nagle na środku polanki. Skinęła obecnym głową i wbiła zaciekawione spojrzenie w Carly. Więc to jest nowa Alfa.

Carly

- Tak, wiem. Kanna ma dzieci. Jednakże te szczeniaki mają niespełna kilka dni, one niemalże się nie liczą, jeśli tak na to patrzec - wzruszyła barkami, również spoglądając na Trinę i Adę. Trina.. Kolejna flirciara. Automatycznie futro Carly uniosło się delikatnie, a zaraz opadło. Wilczyca odwróciła wzrok. Godnośc trzeba miec. Wtem zauważyła przybyłą Zorzę. Nareszcie ma czelnośc zobaczyc ją osobiście.. - Witaj Zorzo. Miło mi cię nareszcie poznac - uśmiech wstąpił na jej pysk.

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się leniwie do duszy.
- Witaj, Zorzo, znana również jako Pośredniczka Dusz. Niezmiernie cieszymy się, że przybyłaś. - Podniosła się i usiadła na kamieniu. Przekręciła teatralnie oczyma. Ech, dusza się nie nada na jakiekolwiek stanowisko: przecież nie może się zmaterializować...

//Carly, czy Kanna to wciąż Twoje konto?//

Kanna

//Tak. x]

Rzeczona Szamanka, mimo że wykończona przez ciążę doszczętnie, dzielnie stawiła się na obradzie, jako przedstawicielka swego stanowiska. Sziny chyba nie ma w krainie.. Pojawiła się, można rzec, znikąd. Krótki szelest liści i zaraz białogłowa usiadła obok Zorzy, skinając jej łbem, jak i nowej Alfie.

Zorza

Wilczyca odwróciła się ku obecnym. Ech... Czyli wszyscy ją tutaj znają. Zero anonimowości. Nie bez powodu wciąż ukrywa się w Świecie Zmarłych. Do żywych zwyczajnie nie pasuje.
- Witajcie. - odpowiedziała spokojnie i obdarzyła wilki Wody uśmiechem.

Carly

- To wielki zaszczyt nareszcie gościc cię w krainie, jak i miec w posiadaniu Watahy Wody tak ważną osobistośc jak Pośrednik Dusz - wadera skinęła łbem z szacunkiem Zorzy, zerkając krótko na przybyłą Kannę. Tak. Jedyny pośrednik dusz i jest w Watasze Wody.. To nie byle sprawa.

Zorza

- Ależ polecam swe usługi. - powiedziała i rozciągnęła pyszczek w groźnym uśmiechu. Skoro już zawitała w te rejony, to czemu by się nie zabawić? Chociaż nie... Przyszła na obradę, nie by znaleźć dusze do swego świata. Uśmiech spełzł z jej twarzy. Po prostu siedziała, przyglądała się obecnym i wsłuchiwała w ich słowa. - Jeśli można wiedzieć... Jesteś obecną Alfą, a zwiesz się...? - spytała w stronę skrzydlatej wilczycy.

Carly

- .. Carly - dokończyła z ciepłym uśmiechem - Jestem Carly - dodała, jakby utwierdzając w bezbłędnym przekonaniu o jej imieniu. Szczerze mówiąc nie była przyzwyczajona, by ktoś jej nie znał. Była raczej.. raczej bliżej legendarną już postacią w tej krainie.

Viktoria

Viktoria skinieniem łba powitała Kannę. No tak, to że Magiczka jest Betą nikogo nie interesuje. No nic: mówi się trudno. Wilczyca westchnęła i zlustrowała dokładnie wpierw Zorzę, a później Szamankę.