Arena. Kira vs Inna.

Inna

Uśmiechnęłam się, szczerze. Mój ogon rozpłynął się w powietrzu, po czym znów pojawił się na swoim miejscu, nad głową Kiry. Kolejne mocne uderzenie, tym razem z góry. I znów eksplozja światła.

Kira

- Przeklęta latarnia. - wysyczała pod nosem między wiązanką przekleństw.
By stłumić uderzenie, chwyciła za ogon Innej. Odbiła się od ziemi i wbijając pazury w jej brzuch, nadal próbowała dostać się do karku.
- 'A niech ją, jeśli znowu zniknie'.

Inna

Potrząsnęła ogonem, poczułam ból. Nie broniła się specjalnie, ale dalej uśmiechała się swoim stałym, dobrotliwym uśmiechem starszej i miłej siostry. Podtrzymywała barierę, żeby Kira nie odkryła jej zamiarów. Światło gasło i znów pojawiła się delikatna tęcza blasków.

Kyuubi · Gość

Wyszła. -.-

Inna

Nawet nie spojrzała za Okami.

Demon

przyszedł, usiadł głęboko w krzakach, zaczął obgryzać pióra ze skrdzdeł, we wszystkim mu przeszkadzały, widzac iInną, zaczął wydziera.ć je coraz mocniej, bul był nie do wytrzymania, ale z każdym wyrwanym pióremstwała ulga że nie bedą choć troche mniej zawadzały pprzy chodzeniu między drzewami

Inna

Zaczęła węszyć.
- Demon- pomyślała.

Demon

cofnął się, w jego oczach widniało coś, czego nieda się opisać, to była nienawiść smutek i miłośc w jednym, cofał się w każdej chwili gotów do skoku, ataku, ucieczki lub wzniesienia sie w powietrze

Inna

Popatrzyła z uśmiechem na siostrę, choć przez chwilę obserwator mógłby zobaczyć... złość? bariera zaczęła się kruszyć.

Demon

widział że jego obecność wszystko psuje, że jego obecnośc jest niepotrzebna nigdzie, i jest potrzebny tylko w swoim legowisku, przywołały się wspomnienia, kiedy był młody i pomagał innym wilkom, zawsze do dyspozycji, ale to mineło, jest stary i nikomu niepotrzebny, zaczął wychodzić z tego miejca, i zostawił po sobie tylko troche białych piór ze skrzydeł

Kira

Chwilowe oślepienie. Cofnęła się o kilka kroków, potrząsając nerwowo głową.
Spode łba zerknęła na odchodzącego Demona, ledwo powstrzymując się od złośliwej uwagi. Na jej pysku zawidniał niewyraźny, jednak pełen rozbawienia grymas.
- No patrzcie, kto powrócił... Jak zawsze w wielkim stylu. - mruknęła bardziej do siebie. Fuknęła. Ponownie wlepiła spojrzenie na Inną, uważnie ją lustrując.

Inna

- Nie waż się tak mówić o Demonie- warknęła, nastawiła uszy na siostrę i potrząsnęła ogonem. Złociste krople krwi spadły na ziemię, mieniąc się srebrnym blaskiem.

Zreflektowała się, wzmacniając barierę, hamując wybuch nienawiści. Pozwoliła, by jej dobry uśmiech powrócił na kufę. Tylko oczy jej błyszczały, reszta stanowiła oazę spokoju.

Kira

//Krew? Duchy mają krew? xDD

- Kochana siostro. Wymuszanie opanowania i sztuczny spokój... - urwała nagle, unosząc głowę ku niebu. Zbyt duzo myśli.
- ...Długo nie wytrzymasz, ukrywając prawdziwą siebie. - stwierdziła z cieniem kpiny. Oszczędziła Innej długiego wykładu i nie zabierała swojego jakże cennego czasu.
Odkaszlnęła kilka razy.
- Potulny Demon, zawsze powróci ze skruchą i pokorą, zawsze go tu przywieje. Zawsze w najmniej odpowiednim momencie. - zbliżyła się do niej nieznacznie, nie odrywając świdrującego wzroku.

Inna

- Nie znasz ani jego, ani mnie siostro. Walcz, a nie bredź. - powiedziała przyjacielskim, choć zaczepnym głosem.

Kira

- Taaa, jasne... - odburknęła, nieco zirytowana przesadną przyjacielskością Innej xD.
Kilka kroków podeszła dosyć wolno. W pewnym momencie chód zmienił się w bieg, Kira odbiła się od ziemi i skoczyła na Inną, łapiąc kłami za ucho.
- ...Pamiętasz? - słowo wypowiedziane niemo.

Inna

Doskonale pamiętam- odpowiedziała, zaciskając niewidocznie zęby, uśmiech nie zniknął. Dobry, dość szeroki, przyjacielski. Ciepły.

I znów cholerna latarnia. Inna w tym blasku zniknęła.

Kira

Miękko opadła na ziemię. Złowrogi błysk w oku, spojrzenie pełne wyrzutu.
- Inna, daj spokój. Jak mamy walczyć, gdy Ty cały czas znikasz? - ugryzła się w język, by nie użyć prowokacyjnego 'Ej, tchórzysz?'
Głuche warknięcie.

Inna

W całkowitej ciszy Inna pojawiła się nad siostrą. Miękko opadła na nią całym ciężarem ciała, chwytając mocno i stanowczo skórę na karku. Pazury jednej łapy wbiła w łeb, drugiej z podbrzusze. Nie chciała jej kaleczyć skóry. Jeszcze nie teraz.

- Co Cię gryzie moja mała? Znów coś mej młodszej siostrzyczce nie wyszło, że jest przepełniona nienawiścią? - Powiedziała cicho melodyjnym i miłym uszom głosem pełnym... miłości?

Vil

Jak zwykle niewiadomo skąd pojawił się Vil xD. Klapnął sobie gdzieś na obżerzu areny. I zaczął obserwować walkę. Położył obok siebie kapelusz, który był wypełniony popkornem i podjadał go od czasu do czasu. xD

Kira

Rozpłynęła się w powietrzu. Pojawiła się tuż obok Innej, popychając w bok.
- Zaś największą cechą starszej siostrzyczki jest naiwość. Nie tyle w walce, co w życiu. Jaka tym razem będzie riposta? A może wcale jej nie będzie? - głos widocznie przesłodzony, uśmiech coraz bardziej nieprzyjemny.
To nie była prawdziwa walka.