Arena. Kira vs Inna.

Kira

Stanęła jak wryta. W pierwszym momencie jej wygląd przypominał spłoszone zwierzę, zupełnie jak łania, która usłyszała zbliżającą się... Watahę wilków.
Rozejrzała się wokół z przerażeniem.
Głos ducha brzmiał w głowie Kiry niczym przeszywający dźwięk dzwonów, wykrzywiła się, wyraźnie zamroczona. Mimo tego, nadal czekała na atak Innej.

Inna

Na to czekała, zaatakowała z boku, próbując uszkodzić przeciwniczce uszy. Jej ruchy wciąż były płynne i zwinne.

Kiae · Gość

Grzmot skrzydeł słychać było już dawno. Chociaż Kiae nie była smokiem reprezentowała siłę i potęgę. Stanęła obok Jainy i innych wilków.
- Na śmierć i życie ? - tylko takie słowa padły z jej dzioba. Przyglądała się im wszystkim.

Kira

//Z góry przepraszam, jeżeli wypowiedź będzie pozbawiona sensu... xD

Cały czas stała w jednym miejscu. Tym samym miejscu. Nawet nie drgnęła, próbując się zmierzyć z tym dziwnym, niebywałym wręcz zjawiskiem.
Dźwięk dzwonów przemienił się w ciągły pisk, niemal rozrywając uszy Kiry.
Śledziła Inną wzrokiem, jakby przyjmując ten atak z zupełną obojętnością.

Inna

Inna zobaczyła, jaki dobry to atak. Tym razem wydała z siebie rozdzierający pisk i jęk jednocześnie, słyszalny jednak jedynie dla Kiry. Musiała ją pokonać.

//Ja też, brak nam weny xD //

Kira

Pomimo bólu, pomimo wyraźnego zamroczenia, nawet pomimo dziwnego rodzaju nienawiści wobec Innej, na jej pysku cały czas malował się cwany uśmieszek.
Oczy po raz enty błysnęły zamglonym światłem, pod napływem wymuszonej energii.
- Władcza i silna... Autorytet wilków, tak? Z tym się mierzę? - słowa bez ładu i składu, bez żadnego sensu, a jednocześnie z przenikliwą głębią.
Zbliżyła się o krok.

Inna

- Nie wiem, co tam gadają za moimi plecami. Ale silna jestem, za taką się uważam... Przekonasz się kolejny raz- błysk zębów.
Inna zaatakowała błyskawicznie, ale też i płynnie. Chwyciła mocnymi zębiskami bok siostry, szarpnęła raniąc ją. Odskoczyła i rzuciła się do uda, chcąc sparaliżować kończynę.

Kira

- Twoja wysoka samoocena... - na ranę odpowiedziała na tyle obojętnie, jakby zawiał nieco silniejszy wiatr niż zwykle.
Tu właśnie kończy się granica waleczności, a zaczyna szaleństwa.
Wtedy, gdy ból staje się jedynie jeszcze większą mobilizacją.
Obróciła się do Innej, po czym zamachnąwszy się, z wielkim impetem uderzyła ją w łeb.
Z pyska Kiry wydobył się cichy, obłąkany chichot.

// Nie mogłam się powstrzymać, by nie robić z Kiry wariatki. oO' Chociaż, do niej to pasuje xD.

Inna

Potrząsnęła łbem, zarzuciło ją lekko na prawo, ale kiedy złapała równowagę rzuciła się na tylną łapę Kiry. Wgryzła się głęboko z uśmiechem... Brakowało jej walk.

Kira

- Takaś sprytna, a? - mruknęła pod nosem, obracając się do tyłu, by jakoś odgonić Inną od swej łapy. Przejechała zgrabnie pazurami po pysku kochanej siostry. Warknęła mimowolnie.

Inna

- Z pewnością sprytniejsza od Ciebie- warknęła, opuszczając łeb i dopadając miękkiego i odsłoniętego brzucha. Szarpała siostrę jak w dzikim szale, jednak wbrew wszystkiemu nie pozwoliła się sprowokować i zachowała w głębi siebie spokój.

Kira

//A kto powiedział, że mój brzuch jest odsłonięty? ;>

Wyminęła atak, uśmiechając się tajemniczo. Momentalnie pojawiła się na grzbiecie Innej.
Wczepiła pazury w jej barki, ogonem owinęła ogon.
Przybliżyła pysk do ucha wilczycy. Znajdowała się tak blisko, że Inna mogła usłyszeć wolny, wręcz trupi dech Kiry.
- ...Nadal masz ochotę to przeciągać? - szepnęła ochrypłym głosem.

Inna

// Jak okręciłaś się do tylnej łapy to logiczne ze z drugiej str musiałaś odsłonić brzuch :P //

- Dalej mam zamiar Cię pokonać Kiro- powiedziała spokojnie. Uśmiechając się pokazała swoje wampirze kły. Nie miała zamiaru ich użyć, ale schować ich przecież nie może...
- Przeczyść zęby. Czuję rybę i podstarzałą sarnę- warknęła, położyła się i obkręciła na grzbiet dociskając siostrę do ziemi.

Kira

// Ale ja się nie okręciłam XD.

- Kochanie, ale ja nic nie jadłam od ponad roku. Więc jeżeli coś czujesz, to jedynie własną woń... - wyprostowała tylne łapy, co było skutkiem odkopnięcia Innej od siebie. Na tyle silnie, by się pozbyć jej ciężaru. Wyszczerzyła się krzywo.

Inna

Okręciła się w powietrzu, poruszała się tak szybko, że nie sposób zobaczyć jej sylwetki. W końcu uderzyła potężnie w siostrę pozwalając na to, by jej ciało wgniotło ją trochę w ziemię.
Zaczęła się irytować, szarpnęła się na niej i mocno trzasnęła ją w pysk. Raz, drugi, trzeci, czwarty. Nie potrafiła już opanować swej siły. I piąty.

:

Kira

// Do tyłu. Ale w tą stronę, co Ty byłaś. Więc jak się znalazłaś po tej drugiej stronie? oO

Pomimo tego wszystkiego. Pomimo bólu, nadal spoglądała na Inną z wyższością, a szelmowski uśmiech cwaniaka nie znikał z jej pyska.
- Mmm... Ulżyło Ci? - cisza przed burzą. Wrogi błysk zawidniał w jej ślepiach.
Buchnął ogień. Pchnęła od siebie Inną, wyraźnie obłąkana.
Wymierzyła jej siarczysty cios prosto w pysk. Robi się niebezpiecznie...

Inna

Znalazła się za Kirą szybciej niż ta zdążyła mrugnąć czerwonymi ślepiami. Szarpnęła ją za skórę za uszami i odskoczyła. Zatrzymała się dopiero 20 wilczych susów przed nią. Jej także oczy rozbłysły... ale pustką. Czarna głębia ziała i zdawała się pochłaniać nie tylko światło, ale i wszelkie pozytywne odczucia. Inna zaczynała się robić głodna, więc lada chwila mogła się stać nieobliczalna.

//Jestem przecież od Ciebie dużo szybsza... gg?//

Kira

Sunęła przed siebie. Mimowolnie jej oczy zmierzały ku górze. Czuła dziwną potrzebę... Snu? Nie wiem. Powieki ciążyły na tyle, że po chwili całkowicie zasłoniły błyszczące, karmazynowe ślepia. Beznadziejna sytuacja.
Szła dalej, coraz bardziej rozumiejąc, że idzie... Sama. Przyjaciele odeszli. Zatrzymała się na środku areny. Zacisnęła kły. Uderzyła łapą w martwą, przesuszoną trawę. Wymamrotała pod nosem kilka, siarczystych przekleństw.
Oddychała niemiarowo, jakby budząc się z koszmaru. Całe jej życie, to jeden, wielki koszmar.

Inna

Z naprzeciwka szła Inna, jakaś taka zmarniała i samotna. Ci, których potrzebowała, odeszli. Była świadomaq, że to ostatnie jej kroki w tej krainie. Potem zniknie, tak jak wielu przed nią. Miała jednak nadzieję, że coś wniosła... Że dała więcej, niż myśleli.
Uniosła łeb, spoglądając w gwieździste, nocne niebo. Westchnęła, w oku zakręciła się łza. Ujrzała siostrę. Czy i teraz zechce ją skrzywdzić? Czy nawet teraz dowie się, jak beznadziejną jest starszą siostrą?
Znieruchomiała, patrząc na Kirę.

Kira

Jej spojrzenie na dłuższy czas utkwiło na ziemi. Czuła, że toczy walkę ze samą sobą, że nie daje rady, że to wszystko ją przytłacza. W tej chwili miała tak mieszane uczucia jak jeszcze nikt. Gniew z bólem, gorycz z nienawiścią.
Grzywka całkowicie zasłaniała oczy.
- Witaj, Inna... - na jej kufie pojawił się wyjątkowo gorzki uśmiech. Ścisnęła łapy.