Brama

Hiretsuna Shinigami

Raven tylko parsknął.
- Tak i zapewne taki ogromny lis jak on nic nam nie zrobi. Gdyby chciał od razu by złapał każdego w ogon i zgniótł ale cóż. - mruknął i spowiła go mgła jak w lesie. I znowu było widać tylko czerwone ślepia które zmieniły kolor na zielony. Uśmiech pojawił się na jego kufie.

Elena

- Ok, skoro tak bardzo chcesz z nim gadać, to przynajmniej stań tak, by odwrócił się tyłem do bramy. Gadaj sobie z nim ile chcesz a resztę zostaw nam i proszę, nie nawiej jak ten ostatni tchórz kiedy będziemy potrzebować twojej pomocy. - powiedziała puszczając go. Zerknęła nerwowo na niebo, na którym niedługo powinien pojawić się Wasp.

Hiretsuna Shinigami

Rav tylko zachichotał.
- Tchórz? Jakbyś mnie nie znała Eleno. - mruknął i pół metra nad ziemią otoczony mgłą ruszył ku malutkiemu wyjściu. No i wyszedł. Ustawił się tuż za lisem ale tak aby jego łapa czy ogon nie dosięgnęły go. W razie czego zmaterializuje się w innym miejscu. Raven spojrzał swymi zielonymi oczyskami na lisa od tyłu. Odkchrząknął tylko i pacnął kilka razy w ziemię łapą.
- Szanowny Hono-no. - powiedział i skłonił się mu.

Elena

- Uważaj na siebie. Nie chcę, żeby Lea została sierotą. - tymi słowami go pożegnała i poprzysięgła, że ruszy na lisa jeśli ten rzuci się na Ravena. Kiedyś miała z nim pewne porachunki, ale od kiedy dowiedziała się, że owy wilk jest ojcem jej przyjaciółki zapomniała o waśniach. Cokolwiek będzie się działo, jeśli ktokolwiek będzie zagrożony ona odda za niego życie jeśli zajdzie taka potrzeba.

Yenn

Yenn popatrzyła na Ravena i cmoknęła cicho.
Gdzie jest Wasp ?-powiedziała cicho do Eleny, trochę zaniepokojona.
Jej źrenice się trochę rozszerzyły i spoglądnęły na lisa. Uszy nie leżały po sobie. O nie! Tylko stały na sztorc, a mięśnie się nie dygotały, tylko spokojnie czekały na atak.
Pysk zaś był neutralny. Jedynie oczy jej się śmiały.

Kaji Meyit

Zamrugała, widząc gwałtowność Dowódczyni oraz pojawienie się nowych osób. A ona jeszcze nie zdążyła rzucić na nikogo zaklęcia ochronnego, un! Pokręciła głową, chichocząc przy tym pod nosem, po czym zebrała dużą dawkę energii z rdzenia i umieściła ją w łapach. Skupiła się odpowiednio i klasnęła donośnie, wypowiadając przy tym inkantację:
- Hi to nokoribi kara mamorimasu*!
Zaklęcie sprawiło, iż wokół każdego obecnego tutaj wilka zamigotała lśniąca, błękitnawa poświata mająca odpychać żar oraz ogień. Jednak jako iż Kajinka nie była wiedźmą żadnego żywiołu, to czar ten mógł okazać się za słaby w stosunku do mocy lisa.
- Uważajcie tam, urufu-chan!! - wykrzyknęła zza bramy. - To zaklęcie może nie wytrzymać, więc nie dajcie się zbytnio podsmażyć, wakata?!
Po tym zarechotała pod nosem, odetchnęła i usiadła, skupiając wokół siebie jak najwięcej energii wydartego z jej rdzenia. Jeżeli chciała, aby pułapka była dostatecznie silna, musiała poświęcić na to wiele swojej mocy.

*Hi to nokoribi kara mamorimasu - jap. Chroń przed ogniem i żarem/Chroń od ognia i żaru. Czar ochronny mający za zadanie odpychać zarówno płomienie, jak i gorąco.

Elena

- Zapewne czeka, aż Kaji przygotuje się do stworzenia bariery. - odparła spoglądając to na mury to na Ravena i lisa. Trudne było takie czekanie a kolejną rzecz, która składała się na stres Eleny było niebezpieczeństwo Ravena. Plus takiego stanu był taki, że Elena będzie walczyła niczym burza. Tak bardzo będzie nią kierowało bezpieczeństwo innych.

Wasp

Wasp, tak jak było w planie, machnął skrzydłami i wzbił się w powietrze, nie za wysoko, na tyle, by płomieniom, którymi częstował wszystko lis, nie było tak łatwo liznąć jego ciała. Z góry, w milczeniu obserwował całe zajście między Ravenem a Eleną.

Elena

Elena widząc Waspa w powietrzu skinęła Yenn, zerknęła na poświatę i wystrzeliła jak burza na lisa. Rozpędziła się skoczyła na mur. Odbiła się od niego i grzmotnęła z całej siły lisa w pysk. Natychmiast też wylądowała na ziemi gotowa do następnego ataku.

Wasp

Wasp w tym samym momencie co Elena ruszył w powietrzu, szybko, jak najszybciej poruszając skrzydłami. Niemal w tej chwili, gdy ta uderzyła go w pysk, lis dostał również silne uderzenie w kark. Czarny czym prędzej poderwał się ku górze i przyjął postawę gotową do kolejnego ataku.

Hono-no Ninetails Fox

Parsknął, kiedy jakaś pchła uderzyła go w pysk, a potem nastepna w kark. Skierował swe szkarłatne ślepia na Dowódczynię i zaśmiał się ochryple, wrednie, mrużąc przy tym swe karminowe oczy.
- A więc znowu się spotykamy, nędzna istoto - zagrzmiał niby burza, szczerząc swe ostre zębiska. - Och! I tym razem przyniosłaś ze sobą jakieś przekąski!
Zarechotał, odwracając się nieco od bramy i jeżąc sierść na karku. Całe jego futro przebiegł prąd, za nim poszły iskry, aż wreszcie sylwetka lisa stanęła w płomieniach.
- Zabawmy się więc! - huknął, a z jego postaci spora fala ognia, która zaraz rozlazła się na wszystkie strony.

/Raven, czy masz pozwolenie na moc teleportacji?/

Elena

Wojowniczka odskoczyła w bok. Zza muru wyleciał żółty ptak i z przeraźliwym skrzekiem ugodził dziobem w oko lisa pchając ostro zakończony dziób głęboko w gałkę. Po chwili wyrwał dziób i odleciał za mur czekając na kolejną możliwość do ataku. Wtedy Elena ponownie zaatakowała jego pysk, tym razem wbijając zęby w górną wargę lisa. Szarpała mocno starając się rozerwać ją i w końcu puściła spadając na ziemię.

Wasp

Wasp rzucił się w górę i w bok, kiedy ruszyła ku niemu fala płomieni. I choć wiedział, że nie ma to większego sensu, że nie zrobi lisowi w ten sposób żadnej większej krzywdy, po raz kolejny rzucił się w dół, na grzbiet ognistego stworzenia. Następny już raz uderzył, tym razem w łeb, jednocześnie starając się łapą rozdrapać wcześniej zaatakowane przez ptaka Eleny lisie oko. Trwał tak przez parę sekund na łbie wroga, aż z powrotem wystrzelił w górę.

Hiretsuna Shinigami

Tak mam.

Raven spojrzał na demona.
- Hono-no. Najsilniejszy Demonie. Czy mógłbym z tobą porozmawiać jak normalne Demony? Chyba posiadasz swą zacną godność czyż nie? - zapytał spokojnie wpatrując się w niego. Na fale ognia nic nie zrobił. Sam płonął.

Hono-no Ninetails Fox

Lis ryknął wściele, kiedy mały w jego mniemaniu ptak postanowił zaatakować jego oko, a śladem jego później poszedł latający, nieznośny wilk. Na atak Eleny niemal nie zareagował, ponieważ jej małe zęby niewiele zrobiły jego wardze - ledwo zadrapanie, marna ranka.

Hono-no przymrużył swe ślepia, po czym warknął, lecz zaraz, po słowach wilka o płonącym grzbiecie, zaśmiał się w głos.
- Demony? Kto powiedział, że jestem demonem, karykaturo? Jestem Istotą Wszechświata, głupcze! - huknął niby grom i rzucił się gwałtownie w przód z rozwarta paszczą i z zamiarem chwycenia obrażającego go, bezczelnego osobnika.

Yenn

Yenn uśmiechnęła się chytrze i w momencie wybiegu Eleny, również skoczyła, ale przeturlała się pod brzuch i walnęła go w miękkie i sflaczałe miejsce. Następnie odskoczyła na bok. Znajdowała się w takim miejscu by lis nie dosięgnął jej ni ogniem ni łapą. Czekała na kolejną okazję.

Hiretsuna Shinigami

Raven miał zamiar się zabawić. Ha! To będzie piękne. Zanim ten zamknął na nim szczęki Ravcio zniknął i zmaterializował się na nosie dziewięcioogoniastego.
- Cóż chciałem porozmawiać jak mądre istoty. Lecz jeśli taki Demon jak ty jest zbyt głupi aby rozmawiać... - mruknął i wczepił swoje pazury w jego ogromniasty nos. Splunął mu w oko po czym znalazł się pomiędzy jego uszami.

Elena

Elena gwałtownie wyrwała naprzód rzucając się na pysk Hono-no. W jej ślady natychmiast poszedł Foux i zaatakował drugie oko pchając swój dziób jak błęboko mógł. Tymczasem wojowniczka skierowała łapę w atakowane już oko i starała się je jeszcze bardziej uszkodzić. Po tym zeskoczyła z pyska i odbiegła na odpowiednią odległość. Foux wzbił się w powietrze i ponownie osiadł za murami.

Wasp

~ "Oczy" ~ mruknął w myśli Wasp i ponownie zniżył się ku lisowi. Elena wskoczyła mu na pysk i zaczęła atakować ślepia potwora, więc on postanowił szybko jej w tym pomóc. Skoczył mu na łeb, a długie pazury po raz kolejny zagłębił w jednym ze ślepi lisa. Nie mogły ot być tak głębokie rany, jakie zadawał mu ptak Eleny ze swym dziobem, lecz z pewnością nie pozostawały one lisowi obojętne. Wzbił się w powietrze i spojrzał na nieznajomego wilka. Zachowanie Ravena wydało mu się być bardzo głupie i nieprzemyślane.
Ale czy to, co oni robili, było mądre?

Hono-no Ninetails Fox

Z nozdrzy wydobyła się ogromna, ciemna chmura dymu, kiedy wściekły Hono-no wyprostował się na całą swa wysokość i warknął rozzłoszczony. Nie lubił, bardzo nie lubił, kiedy ktoś śmiał atakować jego karminowe ślepia - najsłabszy punkt, jak u każdej istoty. Mrugnął raz, potem drugi, aż wreszcie spojrzał ponownie na wilki swymi szkarłatnymi oczyma. Obraz miał lekko zamazany, lecz nie zwracał na to większej uwagi.
- Lubicie się tak bawić, robaczki? To zobaczymy, co powiecie na to - syknął i rozdziawił swą paszczę, w której już zbierała się ogromna ilość płomieni. Te skurczyły się, skondensowały do jednej małej, wściekle czerwonej kulki. Przywodziła na myśl miniaturowe słońce, gwiazdę pochwyconą prosto z nieba.

A potem huk! Głośny, donośny, ogłuszający i wstrząsający ziemią, któremu towarzyszył niezwykle mocny, oślepiający na kilka chwil blask - tak, jakby owa gwiazda, to słońce wybuchło.
Potężna fala uderzeniowa rozpierzchła się na wszystkie strony, uderzając we wszystko po swojej drodze; ryjąc w ziemi dziury; wyrywając drzewa wraz z korzeniami; krusząc głazy...
Niszcząc bramę.
Wrota pękły z jękiem, przełamały się niemal na pół.